Pięć seriali o seryjnych mordercach do nadrobienia. Tylko historie oparte na faktach

Dennis Nilsen zabił kilkunastu młodych mężczyzn i nastolatków. Okrucieństwo szkockiego seryjnego mordercy jednak nie kończyło się na odbieraniu ofiarom życia. Nielsen bezcześcił ich zwłoki, przetrzymywał je w domu i obserwował rozkład. Niektóre ciała służyły mu jako towarzysze do wspólnego spędzania wolnego czasu, np. oglądania telewizji. Dokonywał także aktów nekrofilskich, a poćwiartowane szczątki spuszczał w toalecie. Wpadł, bo zatkał rury.

Trzyodcinkowy miniserial "Des" opowiada historię tego z pozoru zwyczajnego faceta tuż po tym, jak został zdemaskowany. Nie jest to więc typowy serial kryminalny, bazujący na motywie stopniowo rozwiązującej się zagadki.

Twórcy postarali się wciągnąć widza w fabułę w zgoła inny sposób – kreśląc portret tajemniczego, potwornego, a jednocześnie w wręcz kontrowersyjny sposób intrygującego człowieka. Udało im się to m.in. dzięki znakomitemu, demonicznemu Davidowi Tennantowi, który wcielił się w rolę postawionego przed sądem degenerata.

Charles Sobhraj był absolutnym mistrzem oszustwa i wyrachowania. Wykorzystując swój nieodparty czar i charyzmę, nabierał młodych i naiwnych ludzi, okradał ich, a później także zabijał. W latach 70. podróżował po południowej Azji i podążając popularnym "szlakiem hippisów", zasadzał się na naiwnych turystów. Robił to dla zysku, dreszczyku emocji i zaspokojenia swoich hedonistycznych ciągot. Do zbrodniczej działalności zwerbował nawet swoją dziewczynę.

"Wąż" to oparta na życiu Sobharaja opowieść przesiąknięta narkotykami i krwią, a to wszystko usytuowane zostało w słonecznym, gorącym klimacie lat 70. Obok absolutnie antypatycznego mordercy bohaterem tej historii jest nieustępliwy pracownik ambasady, który jako jedyny nie dał się zwieść pozorom, kreowanym przez bezwzględnego przestępcę.

Młody mężczyzna wbrew wszystkim przeciwnościom podjął się arcytrudnego zadania, jakim było rozsupłanie skomplikowanej sieci zbrodni i kłamstw, uplecionej przez zabójcę.

Larry Hall nie mógłby skrzywdzić nawet muchy. To delikatny i wrażliwy "duży chłopiec", który w więzieniu znalazł się przez przypadek. Takie wrażenie o współosadzonym miał "Jimmy" Keene, który zgodził się zaprzyjaźnić z Larrym w zamian za złagodzenie wyroku. Keene miał wyciągnąć od nowego kolegi informacje na temat lokalizacji ciał jego rzekomych ofiar, by Larry nie mógł wygrać apelacji od wyroku skazującego. Tylko czy on sam wierzył w winę sympatycznego skazańca?

Właśnie o tym opowiada serial "Czarny ptak". O nawiązującej się, nietypowej "przyjaźni" między dwójką osadzonych, z których jeden posiadał niecne zamiary. I choć produkcja oparta jest na faktach, a prawdziwy Larry Hall przyznał się do ponad 35 morderstw, postać zabójcy została poprowadzona w taki sposób, że widz zaczyna kwestionować jego zbrodniczą naturę.

Obserwując rozterki głównego bohatera, balansującego między litością do niezrozumianego "dziwoląga" a pragnieniem jego zdemaskowania, sami zaczynamy powątpiewać, za którą stroną powinniśmy się opowiedzieć.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Obecnie złapanie nawet najbardziej wysublimowanych i zmyślnych morderców jest możliwe dzięki dokładnej analizie ich sposobu działania na miejscu zbrodni, zachowania względem ofiar, próbie wejścia do jego "umysłu". Tę metodę jednak stosuje się stosunkowo od niedawna.

Jeszcze kilka dekad temu śledczy podchodzili do swoich spraw dość powierzchownie, a gdy brakowało im śladów materialnych – załamywali ręce. Na szczęście znaleźli się ludzie, którzy postanowili przetrzeć ten wyboisty szlak. Stali się oni pierwszymi w historii profilerami kryminalnymi.

Główny bohater "Mindhuntera" inspirowany jest postacią jednego z najwybitniejszych umysłów FBI Johna Douglasa. Pracując w ramach stworzonej przez siebie w latach 70. Jednostki Nauk Behawioralnych, Douglas jak i jego serialowy odpowiednik rozpracowywali psychikę seryjnych morderców, w tym Edmunda Kempera czy Charlesa Mansona, a pozyskaną wiedzę wykorzystywali do zamknięcia nierozwiązanych spraw.

Realizm ukazania w tym serialu okrutnych zbrodniarzy wywołuje wręcz uczucie dyskomfortu, co fani true crime z pewnością docenią.

Tego pana miłośnikom mrożących krew w żyłach historii przedstawiać nie trzeba. Jeffrey Dahmer to jeden z najbardziej rozpoznawalnych seryjnych zabójców w historii. (Nie)sławę przyniosły mu wprost niespotkane wyrachowanie i bestialskość, z jakimi dokonywał mordów. Swoją żądzę krwi "Kanibal z Milwakee" zaspokajał latami, zanim w końcu organy ścigania zwróciły na niego uwagę.

Odtwórcy tytułowej roli, Evanowi Petersowi, udało się zrobić coś niebywałego – "uczłowieczyć" nieludzkiego zbrodniarza. Fabuła "Dahmera" nie skupia się wyłącznie na dokonywanych przez niego zbrodniach, ale daje niejaki wgląd w umysł mordercy oraz wieloletni proces, który doprowadził do jego całkowitej degeneracji.

Nie jest to jednak laurka dla przestępcy – to przejmujące studium przypadku, a także hołd dla ofiar, przez długi czas nieistniejących dla systemu.

W najnowszym odcinku podcastu "Clickbait" rozmawiamy o "Wednesday", czyli najpopularniejszym serialu Netfliksa ostatnich tygodni, najlepszych (i najgorszych) filmach świątecznych oraz przeżywamy finał 2. sezonu "Białego Lotosu". Możesz nas słuchać na Spotify, w Google Podcasts, Open FM oraz aplikacji Podcasty na iPhonach i iPadach.