"Rodzina zastępcza": Rok temu odeszła Gabriela Kownacka

Aktorka od sześciu lat walczyła z ciężką chorobą nowotworową. Przerzuty raka dotarły nawet do mózgu.

Jej stan był raz lepszy, raz gorszy - pogorszył się w kwietniu, następnie się poprawił. Jednak Gabriela Kownacka walkę z rakiem przegrała. Miała 58 lat.

Kownacka była jedną z najukochańszy polskich aktorek. Uwielbiały ją rzesze widzów.

Najbardziej znane kreacje stworzyła w towarzystwie Piotra Fronczewskiego: jako Anka w serialu „Rodzina zastępcza” oraz Anita w komedii muzycznej „Hallo Szpicbródka czyli ostatni występ króla kasiarzy”.

Urodziła się 25 maja 1952 roku we Wrocławiu, jako Gabriela Kwasz.

W 1971 roku, ukończywszy jedno z wrocławskich liceów, z powodzeniem zdała na wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, której rektorem i pedagogiem był w tamtym czasie Tadeusz Łomnicki. Dyplom ukończenia studiów zdobyła w 1975 roku.

Już na pierwszym roku studiów zadebiutowała u samego Andrzeja Wajdy w filmowej adaptacji „Wesela” Wyspiańskiego (1972), gdzie zagrała rolę Zosi. Debiut teatralny nastąpił trzy lata później, za sprawą tytułowej kreacji „Pepsie” (1975) w sztuce w reżyserii Edwarda Dziewońskiego, wystawionej na deskach Teatru Kwadrat.

Kownacka była związana z tym teatrem przez kolejne trzy lata, w 1978 roku otrzymując angaż w Teatrze Współczesnym, w 1984 roku – w Teatrze Studio, a w 1999 roku wiążąc się z Teatrem Narodowym w Warszawie.

Przez lata kariery, stworzyła wiele znaczących kreacji dramatycznych, zarówno na scenach tych teatrów, jak i w spektaklach Teatru TV, z którym związana jest od 1976 roku.

Spośród występów filmowych w dekadzie lat 70-tych najbardziej znaczące wydają się: uhonorowana Nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego kreacja w „Trędowatej” (1976) Jerzego Hoffmana oraz wspomniana już rola Anity w komedii muzycznej „Hallo Szpicbródka czyli ostatni występ króla kasiarzy” (1978) w reżyserii Janusza Rzeszewskiego i Mieczysława Jahody, która przyniosła aktorce tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu” podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie. Ponadto, aktorka wystąpiła wówczas w „Skazanym” (1975) Andrzeja Trzosa- Rastawieckiego, w „Ciuciubabce” Radosława Piwowarskiego, w „Rekolekcjach” Witolda Leszczyńskiego, „Rebusie” Tomasza Zygadły, „Pani Bovary to ja” Zbigniewa Kamińskiego i w „Szaradzie” Pawła Komorowskiego (wszystkie z 1977 roku).

Przełom lat 70-tych i 80-tych to szczytowy okres kariery Kownackiej, a tym samym czas najbardziej owocny jeśli chodzi o role filmowe.

Spośród licznych występów w dekadzie lat 80-tych koniecznie wspomnieć trzeba o roli Bożeny w „Dziecinnych pytaniach” (1981) Janusza Zaorskiego, Danusi Wabik w „Nadzorze” (1983) Wiesława Saniewskiego, występach u Wojciecha Jerzego Hasa w „Pismaku” (1984) i „Niezwykłej podróży Baltazara Kobera” (1988), u Andrzeja Wajdy w „Kronice wypadków miłosnych” oraz u Istvana Szabo w „Hanussenie” (oba z 1987 roku).

W ciągu ostatnich kilkunastu lat Kownacką mogliśmy poznać głównie jako odtwórczynię ról komediowych w takich filmach, jak „Sauna” (1992) Filipa Bajona, „Dzieci i ryby” (1996) Jacka Bromskiego, „Kiler-ów 2-óch” Juliusza Machulskiego, czy „Fuks” (oba z 1999) Macieja Dutkiewicza oraz w popularnych serialu „Matki, żony i kochanki” (1995 i 1998).

Od 1999 roku Kownacka wcielała się w postać wzorowej mamy w "Rodzinie zastępczej". To za tę rolę pokochały ją miliony widzów.

Niemal 10 lat wraz z występującym w roli jej męża Piotrem Fronczewskim bawiła fanów serialu.

Jak wspominają ja przyjaciele? Gabrielę Kownacką wspominają największe osobowości polskiego kina:

Jan Englert:

- Zagrała dużo dość ciekawych rzeczy w "Teatrze Telewizji". Okazało się, że jest nie tylko ładną kobietą, niezwykle urokliwą, ale jest też solidną aktorką. Uważam, że była nieco niewykorzystaną aktorką.

Krzysztof Kolberger:

- Nie opowiadała o tym. Oczywiście wszyscy w teatrze o tym wiedzieli. Jak to bywa w takich sytuacjach jak się razem pracuje, to trzeba przekuwać słabość na siłę. Ona rzeczywiście do pewnego momentu robiła to wspaniale. Grała w bardzo dużej rudej peruce, która spadła jej z głowy w czasie grania z głowy i okazało się, że jest prawie bez włosów. Bez namysłu ubrała się w perukę i dograła wspaniale do końca sceny.

Andrzej Łapicki:

- Znałem ją od pierwszego roku, od jej egzaminu do szkoły. Niezwykle utalentowana i ładna. Straszny czas to jest dla nas, bo zawsze była taka komediowa, zawsze tak życie odbierała pełnymi garściami jak Merlin Monroe, taki był jej ideał. Obsadzałem ją, bo ją bardzo ceniłem jako bardzo utalentowaną aktorkę. Także graliśmy razem wiele razy.

Stanisława Celińska:

- Gabrysia była kobietą pełną wdzięku i nieprawdopodobnej urody. Nie wiem, czy taką urodę ktokolwiek kiedyś w życiu miał. Może jakaś hollywoodzka gwiazda. To była uroda porażająca. Może tak się dzieje, że właśnie ta choroba wybiera sobie takie piękne okazy. Była osobą pełną talentu i niezwykle pracowitą. Taką ją pamiętam - uśmiechniętą i niezwykle urodziwą.

Darzyłam ją wielką sympatią, podziwem i atencją. Z Gabrysią tak dużo się nie stykałam, niemniej wiele lat temu pracowałyśmy razem przy sztuce "Szalona Greta", gdzie ja grałam właśnie szaloną Gretę, ona grała też dużą kobiecą rolę. Grał tam też śp. Gustaw Holoubek. Niesamowita sztuka i niesamowite spotkanie.

Joanna Szczepkowska:

- Była aktorką naprawdę kochaną przez publiczność, to jest takie najwyższe wyróżnienie dla aktorów, nie wszyscy mają swoją publiczność, Gabrysia na pewno ją miała. Miała też mnóstwo przyjaciół, a to też świadczy o człowieku, że ktoś albo emanuje tym, że przyciąga ludzi, albo nie. Ona na pewno przyciągała ludzi, to bardzo wielki dar.

Zobacz także:

Bajki dla dorosłych!

[

ŻENUJĄCE POCZĄTKI GWIAZD. PO CO SIĘ TAK KOMPROMITOWAŁY?! ]( http://teleshow.wp.pl/zostac-miss-pamietacie-kto-zaczynal-w-tym-serialu-6026605416567937g )
[

CICHOPEK ROZSTAJE SIĘ Z HAKIELEM! TO NIE BYŁ ZWIĄZEK IDEALNY… ]( http://teleshow.wp.pl/m-jak-milosc-cichopek-rozstaje-sie-z-hakielem-6026605425549953g )
[

BRODZIK WYGLĄDA FATALNIE. PO CO TO ZROBIŁA?! ]( http://teleshow.wp.pl/zycie-nad-rozlewiskiem-nowa-fryzura-brodzik-ladna-6026604957004417g )