"Ostry Dyżur": Pożegnanie ze szpitalem miejskim

**

A początki były trudne. Najpierw scenariusz przez niemalże 20 lat leżał w szufladzie Michaela Crichtona – absolwenta medycyny na Harvardzie, który jednak zapisał się w historii jako nagrodzony Edgarem („Wyższa konieczność” 1968) pisarz i scenarzysta. Wśród stworzonych powieści i scenariuszy, „Ostry dyżur” zawsze miał dla autora szczególne znaczenie. Pierwsze szkice opowieści o lekarzach powstawały w 1974 roku, kiedy Crichton był rezydentem na izbie przyjęć. Jednak odbiorcy nie byli gotowi na obraz tego typu i projekt trafił do szuflady. Skrypt ujrzał światło dzienne, kiedy po zakończeniu prac nad „Parkiem Jurajskim” Crichton i Steven Spielberg postanowili kontynuować współpracę i zamienić produkowany przez Spielberga film o środowisku lekarskim na serial medyczny.

Później, w fazie produkcji w studiach Amblin Entertainment i Warner Bros., pojawiły się problemy finansowe - dlatego pierwsze odcinki kręcone były na terenie starego szpitala w Los Angeles.

Na początku lat 90. kiedy nikt jeszcze nie przywidział wielkiej kariery takich serii jak Chirurdzy czy Doktor HousejJedną telewizyjną opowieścią o lekarzach był General Hospital, wydawany w zupełnie innej formie. Pierwszy sezon (premiera 19 września 1994 na antenie stacji NBC) Ostrego Dyżuru zgromadził przez ekranami 19 milionów widzów. Z czasem było jeszcze lepiej – sezon piąty oglądało 25,4 mln Amerykanów! Obraz został doceniony także przez krytyków. Przez 15 lat emisji zebrał 22 nagrody Emmy (plus 124 nominacje), a także Złoty Glob (w tej kategorii padło w sumie 25 nominacji). Tym samym serial rozpoczął erę bijących rekordy popularności seriali medycznych i przeszedł do historii jako klasyka gatunku.

Z odtwórców głównych bohaterów Ostry Dyżur uczynił gwiazdy – kiedy George Clooney przyjął rolę Douga Rossa był nikomu nieznanym, początkującym aktorem. Anthonemu Edwardsowi Mark Green przyniósł Złoty Glob, Julianna Marguiles za kreację Carol Hathaway została nagrodzona statuetką Emmy. Na planie serialu, oprócz odgrywania jednej z kluczowych postaci, Laura Innes rozwijała kunszt reżyserski (później za reżyserię „Prezydenckiego Pokera” otrzymała nominację do Emmy). Swoją pozycję w przemyśle filmowym utrwalił Paul McCrane („Fame”, „Skazani na Shawshank”) czy Eriq La Salle („Drabina Jakubowa”, „Empty Cradle”). Serial przyniósł rozpoznawalność także Noahowi Wylemu („Biały Oleander”), Maurze Tierney, Alex Kingston, Goranowi Visnjicowi czy Parminder Nagrze. Produkcja słynęła także z gościnnych występów największych gwiazd kina i estrady, m.in. Kirsten Dunst, Ewan McGregor, Rosemary Clooney, Sally Field, Alan Alda, Lucy Liu, Thandie Newton, Serena Williams, Susan Sarandon, Dakota Fanning, Zac Efron, Eva Mendes, Lisa
Edelstein.

Jak w kalejdoskopie zmieniali się za to scenarzyści i reżyserowie – na krześle zasiadali m.in. twórca Michael Crichton, producent John Wells, Carol Flint („Bananowy doktor”), a nawet Quentin Tarantino! Reżyserią zajmowali się także aktorzy np. Anthony Edwards, Laura Innes czy Paul McCrane. Podobno każdy z nich potrafił sprawić, że praca na planie Ostrego Dyżuru była przyjemnością…

Lekarze z Cook County General. Dla tych ludzi, praca oznaczała całe życie. Izba przyjęć była ich domem, przyjaźnie okazywały się silniejsze niż więzi rodzinne. Ostatecznie, to na czubku oddziałowej choinki Jeanie wieszała ulubioną gwiazdę.

Dla tej pracy Mark Green poświęcił małżeństwo i własne zdrowie. Podobnie jak Romano. Dzięki pacjentom spotkanym na izbie przyjęć Carter zrozumiał, że ważniejsze od funduszu powierniczego, są możliwości jakie on stwarza. Kolejne dyżury pozwoliły Kovacowi otrząsnąć się z przeszłości, Bentonowi – niemalże odebrały rodzinę. Praca w County - przyniosła Carol szczęście, a Chen nauczyła walczyć o siebie. Dzięki niej Abby odkryła, czego pragnie, a Neela zrozumiała, kim jest. Tylko Weaver i Corday nie będą dobrze wspominać tego miejsca – obie straciły tam wszystko, na czym naprawdę im zależało.

Pratt odchodzi z izby przyjęć w sposób, którego nikt nie przewidział. O ile wypada to tak ująć – robi to w wybuchowy sposób. Abby i Kovac zdecydowali, że mogą uratować rodzinę tylko w nowym miejscu. Pracownicy izby przyjęć nie mają zamiaru pozwolić, aby ostatniego dnia pracy Abby wymknęła się cichaczem. Ostatecznie - pożegnalne przyjęcia niespodzianki są specjalnością pracowników Ostrego Dyżuru. W szczególności Morrisa. O tym przekonuje się Neela. Na Ostrym Dyżurze wydarzyło się wiele dramatów. Wszystkie mogą okazać się niczym w porównaniu z nowymi stażystami. Prawdopodobnie ich działania nie byłyby tak opłakane w skutkach gdyby tylko ktoś doświadczony zechciał się nimi zająć… Katastrofalne konsekwencje może przynieść także propozycja, jaką Gates ma dla Sam. Kłopoty oznacza także kłótnia Neeli z Brennerem. A kłótnie w tym szpitalu są na porządku dziennym i nie potrafi nad nimi zapanować nawet nowa szefowa, Cate Banfield. Co pewne – lekarka umie okiełznać Morrisa.

W środek tego bałaganu, trafia Carter. Po długiej nieobecności będzie musiał się oswoić nie tylko z system pracy, ale także nowymi procedurami transplantacji wątroby…

Ostatni sezon Ostrego dyżuru kończy się tak, jak zaczynał 15 sezonów wcześniej – z ekscytującą mieszanką bohaterów, bogatą fabułą, szybkim tempem i w energetycznym stylu. Ulubione postaci z przeszłości (niektórych pewnie się spodziewasz, inne mogą być zaskoczeniem) powracają. Jesteś we właściwym miejscu. Zgłoś się na Ostry dyżur w Szpitalu miejskim ten jeden, ostatni raz.

„ER Ostry dyżur sezon 15” debiutuje na DVD ofercie Galapagos Films już 28 stycznia 2011 roku.

Sezon 15 to 22 epizody prawie 16 godzin serialu w polskiej wersji lektorskiej na 3 płytach DVD a wśród dodatków specjalnych – sceny nie pokazywane w emisji TV.