"Klan": Zygmunt Kęstowicz - pamiętny senior rodu Lubiczów

**Ojciec chciał, by został dyplomatą. Wymarzył dla syna studia w Paryżu. Wielkie plany pokrzyżowała wojna. I tylko przypadek sprawił, że przyszły gwiazdor telewizji związał swoją karierę z aktorstwem.

Zygmunt Kęstowicz przez 67 lat pojawiał się na scenie. Jednak to nie role teatralne przyniosły mu popularność. Widzowie pokochali go jako prowadzącego telewizyjne programy dla dzieci, ale także bohatera wielu seriali.

Postać Władysława Lubicza, seniora rodu w "Klanie", okazała się jego ostatnią aktorską kreacją. Poznajcie historię życia i kariery Zygmunta Kęstowicza.

Dla Kęstowicza droga do aktorstwa była kręta. Gdyby nie II wojna światowa, zapewne skończyłby studia prawnicze i tak, jak wymarzył sobie ojciec, wyjechał na Zachód. Stało się jednak inaczej.

Jako 19-latek trafił do teatru, gdzie miał statystować w jednym z przedstawień z udziałem Hanki Ordonówny. Gdy jej partner zachorował, to młodemu chłopakowi niespodziewanie zaproponowano, by go zastąpił. W ten sposób w 1940 roku zadebiutował na deskach teatru w Wilnie w spektaklu "Królowa przedmieścia".

- Gdyby moi rodzice wiedzieli, że idę w "komedianty", ciężko by to przeżyli. Kiedyś zupełnie inaczej zapatrywano się na to, "co uchodzi". Po wojnie pisał do mnie ojciec, żebym sobie wybrał jakiś solidniejszy zawód, a ja akurat wtedy grałem Figara w Krakowie, w Starym Teatrze, i byłem już dość znanym aktorem - wspominał w jednym z wywiadów artysta.

Przyszły gwiazdor wraz z żoną Janiną wyjechał z Wilna pierwszym repatriacyjnym transportem w styczniu 1945 roku.

- Wsiadając do pociągu, nie byliśmy tak zupełnie pewni, dokąd on nas zawiezie. Ale grunt palił się pod nogami. Trwały przecież wywózki, nie mogliśmy zwlekać. Więc, gdy podstawiono bydlęce wagony, władowaliśmy się czym prędzej.

Trafili do Białegostoku. To właśnie tu po kilku dekadach aktor założył Dziecięcy Szpital Kliniczny, specjalizujący się w rehabilitacji dzieci upośledzonych umysłowo.

Na ekranie zadebiutował na początku lat 50. w filmie "Pościg". Z czasem przyszły pierwsze serialowe role, m.in. w "Stawce większej niż życie", "Podróży za jeden uśmiech", "Czterech pancernych i psie" czy "Janosiku", w którym zagrał szlachcica, ojca panny młodej.

To właśnie z telewizją aktor związał swoją dalszą karierę. Widzowie postrzegali go jako typowego przedwojennego dżentelmena o nienagannych manierach i nieskazitelnej ekranowej prezencji.

W latach 80. Kęstowicz został ulubieńcem najmłodszej części widowni. Aktor występował w popularnych programach TVP, takich jak "Piątek z Pankracym" i "Pora na Telesfora".

Najmłodsi polubili sympatycznego pana z telewizji. I chociaż Kęstowicz nie miał własnych dzieci, na wizji biło od niego ojcowskie ciepło.

Do gry w filmach i serialach powrócił w latach 90. W 1997 roku otrzymał propozycję wcielenia się w postać Władysława Lubicza z serialu "Klan". W produkcji występował przez blisko dekadę. Obsada telenoweli bardzo zżyła się z aktorem.

- Prywatnie miał cudowną żonę, ale nie miał dzieci. My na planie odczuwaliśmy jego przywiązanie jako ojca i dziadka. Ta rola była mu bardzo bliska, szalenie ją przeżywał, podobnie jak to, co się działo w serialowej rodzinie – wspominała w rozmowie ze "Światem Seriali" jego serialowa córka, Barbara Bursztynowicz.

Kęstowicz przez długi czas walczył z chorobą nowotworową. Aktor do końca nie poddawał się, otwarcie mówił o swym stanie zdrowia i pracował z pełnym zaangażowaniem, czym zjednał sobie sympatię nie tylko widzów "Klanu", ale i pozostałej części obsady.

- Traktował mnie zawsze jak swoją wnuczkę, z olbrzymim ciepłem i zaangażowaniem tworzył rodzinną atmosferę na planie - mówiła w jednym z wywiadów Kaja Paschalska.

W związku z chorobą aktora scenarzyści starali się przygotować widzów na odejście z produkcji serialowego Władysława. Postanowiono, że senior rodu Lubiczów będzie cierpiał na poważne zaniki pamięci, które z czasem okażą się objawami choroby Alzheimera.

Zygmunt Kęstowicz zmarł 14 marca 2007 roku. Został pochowany na warszawskich Powązkach.

W ciągu swojej kariery aktor zapisał na swoim koncie wiele znakomitych ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych. Mówiło się o nim, że jest artystą domowym, bo przyciągał ludzi do telewizorów.

Pojawiał się jednak nie tylko na ekranie, ale i w radiu. Jako Stefan ze słuchowiska "W Jezioranach" gościł w niejednym polskim mieszkaniu.

- Odejście Zygmunta Kęstowicza to zamknięcie pewnego rozdziału w życiu tej radiowej powieści, bo Kęstowicz był kimś niezastąpionym, nie tylko ze względu na postać, którą kreował, ale również ze względu na swoją osobowość - zapewniał współautor audycji, Andrzej Mularczyk.

Od niego po prostu biła dobroć...