Hit wszech czasów Netfliksa. Nikt nie chciał go sfilmować przez 10 lat

Największe sukcesy rodzą się w bólu. Hwang Dong-hyuk w wywiadzie dla portalu Cine21 wspomina, że na pomysł stworzenia serialu wpadł już w 2008 r. Znajdował się wówczas w trudnej sytuacji. Jak zdradził, żył na skraju nędzy. Mieszkał w kawiarni z mangami. Tam przeczytał komiksy, które zainspirowały go do napisania scenariusza.

"Squid Game" śledzi 456 zawodników, którzy rywalizują ze sobą w tajemniczej grze. Każdy z uczestników "igrzysk" znajduje się w kłopotach finansowych, każdy nie może sobie poradzić ze spłatą długów i pilnie potrzebuje pieniędzy. Są zdesperowani, gotowi na wszystko. Zwycięzca otrzyma fortunę, ale na przegranych czekać będzie śmierć.

Twórcy bardzo zależało na tym, aby historia rozgrywała się w Korei i była powiązana z tamtejszymi problemami społecznymi. Stąd też pomysł, aby konkurencje, w których biorą udział zawodnicy, oparte były na popularnych w Korei grach dla dzieci. Jego przewrotność polega na tym, że niewinne gry zamieniają się w serialu w brutalną i krwawą rywalizację. 

Hwang Dong-hyuk wspomina, że gotowy scenariusz serialu starał się sprzedać różnym stacjom telewizyjnym i firmom produkcyjnym już od 2009 r. Nikt jednak nie chciał sfinansować jego pomysłu. Podobno dlatego, że był zbyt groteskowy i surrealistyczny. W końcu jednak projektem zainteresował się Netflix.

Powstało dzieło, którego twórcy nie stronią od pokazywania na ekranie przemocy. Zdaniem recenzentów "Squid Game" to wybuchowa mieszanka kina akcji, czarnego humoru, satyry na popkulturę oraz krytyki stosunków społecznych. W serwisie filmowym Rottentomatoes "Squid Game" otrzymał 100 proc. pozytywnych recenzji!

Hwang Dong-hyuk zwrócił uwagę, że "Squid Game" pojawił się idealnym dla siebie czasie (stąd być może tak spektakularny sukces serialu), ze względu na to, że pandemia koronawirusa jeszcze bardziej wzmocniła różnice między bogatymi a osobami z niższych warstw społecznych.