''Uwolnić orkę'': Jason James Richter ma 33 lata. Czy nadal jest uroczy?

Choć wróżono mu wielką karierę, Jason James Richter w pewnym momencie praktycznie zniknął z ekranów, a słuch po nim zaginął.

Co się z nim dalej działo? Zobaczcie, czym się teraz zajmuje i jak wygląda dawna dziecięca gwiazda. Od premiery "Uwolnić orkę" minęło w tym roku okrągłe 20 lat!

CZYTAJ DALEJ >>>

Jason James Richter urodził się 29 stycznia 1980 roku w Medford w stanie Oregon. Kiedy miał trzy lata, rodzice zdecydowali o przeprowadzce na Hawaje. I najprawdopodobniej ta decyzja umożliwiła mu zrobienie filmowej kariery.

Bawiącego się na plaży i pływającego w morzu chłopca wypatrzyła jedna z japońskich agencji i szybko zaprosiła go na casting. W ten sposób młody Jason zadebiutował na małym ekranie.

Wprawdzie początkowo pojawił się jedynie w emitowanych w japońskiej telewizji trzech spotach reklamowych, lecz dzięki temu marzenia o aktorskiej sławie nie były już tylko mrzonką.

W 1989 roku Richterowie opuścili Hawaje i przenieśli się do Los Angeles. Tam nastoletni Jason, mający już za sobą pierwsze doświadczenia na planie, mógł brać udział w castingach i liczyć, że ktoś wreszcie doceni jego talent.

Jak się okazało, nie musiał długo czekać.

Podczas przesłuchania do filmu familijnego „Uwolnić orkę” (1993) 12-letni Jason pokonał* 4 tys. kandydatów i zdobył główną rolę.*

Na ekranie wcielił się w niesfornego Jessiego, który zaprzyjaźnia się z trzymaną w oceanarium orką. Prawdziwe problemy zaczynają się, gdy wychodzi na jaw, że pewni ludzie mają co do nieszczęsnego zwierzęcia niecne plany.

Zdeterminowany chłopiec postanawia pomóc swojemu nietypowemu przyjacielowi...

Film spodobał się zarówno młodszej, jak i starszej publiczności, a Richter podbił serca krytyków. Wprawdzie MTV Movie Award nie otrzymał (skończyło się tylko na nominacji), ale uhonorowano go Young Artist Award.

Na fali odniesionego przez film sukcesu, zdecydowano się na nakręcenie jego drugiej części. „Uwolnić orkę 2” weszło na ekrany w 1995 roku i zebrało niespodziewanie dobre recenzje.

Dwa lata później w kinach pojawiła się i trzecia część, „Uwolnić orkę 3”, która, ku rozgoryczeniu widzów, okazała się już zupełną porażką.

W 1994 Richter pojawił się w aż dwóch filmach, jako Bastian w niezbyt udanej „Niekończącej się opowieści 3” i komedii kryminalnej „Gliniarze i Robbersonowie”.

Potem jednak było coraz gorzej – najwyraźniej w Hollywood zabrakło ról dla młodego, utalentowanego chłopaka.

Nastolatek zagrał jeszcze w kilku produkcjach pełnometrażowych i serialach („Klient”, „Sabrina, nastoletnia czarownica”)
, ale stało się jasne, że jego kariera stanęła w martwym punkcie.

Skoro nie powiodło mu się na planie filmowym, Richter postanowił spróbować swych sił na scenie muzycznej.

Przez pięć lat, do 2005 roku, grał na gitarze w zespole BlueRoot, później przeniósł się do grupy noszącej nazwę Fermata.

Od tamtej pory na ekranie można było oglądać go jedynie w epizodycznych rólkach (odcinek serialu „Zabójcze umysły: Okiem sprawcy”)
. A szkoda, bo wygląda na to, że uzdolniony muzycznie aktor wytrwale nad sobą pracuje. Czyżby szykował się powrót do filmowej branży? Nie jest to wykluczone.

W 2014 roku na ekranach zagości nowa produkcja z udziałem Richtera, „3 Solitude” w reżyserii Michaela Floresa.

Myślicie, że dawnej dziecięcej gwieździe uda się odzyskać dawną pozycję i zrobić karierę w wieku 33 lat? (sm/gk/mn)