Tylko dla geek贸w
W pa藕dzierniku nak艂adem Hanami ukaza艂 si臋 pierwszy tom zawieraj膮cy 25 nowelek pe艂nych najr贸偶niejszych poda艅 i miejskich legend. Znalaz艂o si臋 tu miejsce dla takich osobliwo艣ci jak: dziewczynka mieszkaj膮ca na kocie, ch艂opiec tkaj膮cy materia艂y z w艂os贸w, owady uciekaj膮ce przed festiwalow膮 wrzaw膮, narzeczona pioruna, sprzedawczyni syren, m臋偶czyzna zjadaj膮cy ptaka, wygl膮daj膮cy jak ogromna g膮bka Kr贸l Morza. Z mangi tej dowiemy si臋 czym skutkuje kichanie w lesie, jakie formy przybiera lis i co te偶 ciekawego mo偶e nas spotka膰, gdy wsi膮dziemy do ostatniego wagonu poci膮gu.
Kluczowym elementem, 艂膮cz膮cym wi臋kszo艣膰 historii zawartych w pierwszym tomie "Pitu Pitu" jest miasto, do kt贸rego niepostrze偶enie wkrada si臋 natura, z czasem zupe艂nie je dominuj膮c. Nawet w艣r贸d betonowych olbrzym贸w bohaterowie pozostaj膮 pod wp艂ywem tego, co egzystuje obok nich, poddaj膮c si臋 temu oddzia艂ywaniu bez specjalnego sprzeciwu.
Spora cz臋艣膰 komiks贸w opowiedziana jest wed艂ug tego samego schematu. Posta膰 lub ich grupa znajduj膮ca si臋 lub zmierzaj膮ca do okre艣lonego celu, niesiona ciekawo艣ci膮 albo losowym zdarzeniem, staje si臋 艣wiadkiem dziw贸w. Przy n-tym z rz臋du, podobnie poprowadzonym komiksie, lektura staje si臋 nu偶膮ca.
Niew膮tpliwym atutem "Pitu Pitu" jest warstwa formalna. Igarashi operuje szczeg贸艂ow膮 kresk膮, co wida膰 zw艂aszcza w detalach otoczenia. Zwracaj膮 uwag臋 panoramiczne kadry, b臋d膮ce uj臋ciami na miasta czy flor臋, kt贸re p艂ynnie przechodz膮 w zbli偶enia. Wygl膮d samych bohater贸w te偶 bywa odmienny. Rysownik r贸偶nicuje ich profile w zale偶no艣ci od charakteru historii w jakiej wyst臋puj膮, im bardziej groteskowy, tym i wygl膮d postaci mniej realistyczny.
Z komiksem Igarashiego jest ten sam problem co z "Dwiema poduszkami" Hinako Sugiury. W obu przypadkach mamy do czynienia ze scenariuszem g艂臋boko osadzonym w orientalnej kulturze.* Wymaga to od czytelnika czego艣 wi臋cej ni偶 pobie偶na znajomo艣膰 folkloru Nipponu.* Ale, o ile "Dwie poduszki" mo偶na odczyta膰 jako t臋sknot臋 za duchem epoki w jakiej rozgrywa si臋 akcja, o tyle "Pitu Pitu" to po prostu ci膮g dziwacznych opowiastek pozbawionych wyra藕nej puenty. Przedstawione w poszczeg贸lnych shortach zdarzenia uderzaj膮 swoj膮 abstrakcyjno艣ci膮, czasem wr臋cz groteskowo艣ci膮. Manga Igarashiego jest tak odleg艂a kulturowo, 偶e nie s膮dz臋, aby przeci臋tny polski czytelnik, cho膰 zna legend臋 o Smoku Wawelskim czy Czarnej Wo艂dze, doceni艂 jej tre艣膰. S膮 to komiksy bardzo hermetyczne, (z ma艂ymi wyj膮tkami) czytelne jedynie dla os贸b bardzo dobrze znaj膮cych japo艅sk膮 mitologi臋 i b臋d膮cych fanami japo艅skich fantazmat贸w. I pewnie tylko oni odnajd膮 w "Pitu Pitu" sens i dalekowschodni膮 m膮dro艣膰.