Siła kobiecości w historii i na wielkim ekranie!

CZYTAJ DALEJ >>>

Dwukrotna zdobywczyni Oscara Meryl Streep, wielka gwiazda Hollywood, wcieliła się w byłą panią premier Wielkiej Brytanii (1979-90) - Margaret Thatcher.

O takich właśnie kobietach jak Margaret Thatcher robi się filmy, a tak nietuzinkowe indywidualności może zagrać jedynie jedna z najlepszych aktorek na świecie.

Biograficzne dzieło opowiada o epizodzie z życia byłej pani premier znanej jako Żelazna Dama.

Akcja filmu rozgrywa się w roku 1982, w ciągu 17 dni poprzedzających wojnę o Falklandy. Trwający dwa i pół miesiąca konflikt zbrojny, zakończony zwycięstwem Wielkiej Brytanii, doprowadził do znacznego wzrostu popularności pani polityk i przyczynił się do jej reelekcji.

- To dla mnie wielki zaszczyt, że dano mi szansę wcielenia się w tę postać. Księżna Diana była uwielbiana na całym świecie, a ja wprost nie mogę się doczekać, kiedy będą mogła zmierzyć się z tą rolą. To wielkie wyzwanie – powiedziała Naomi Watts po tym jak została obsadzona w roli uwielbianej przez Brytyjczyków Lady D.

Fabuła koncentruje się na potajemnym romansie księżnej z kardiologiem Hasnatem Khanem, który ponoć był miłością jej życia.

Diana i Kahn zaczęli spotykać się w 1995 roku, jednak o ich relacji, jaka ich łączyła, nikt nie zdawał sobie sprawy aż do 2008 roku.

Wtedy to Khan ujawnił kulisy ich płomiennego romansu.

"Bardzo ważne w gotowaniu jest kosztować i jeszcze raz kosztować! Są tacy, którzy nie próbują i dziwią się, że danie nie jest smaczne."

To jeden z cytatów ze słynnej w Stanach Zjednoczonych Julii Child, która będąc panią w średnim wieku odkryła swoje powołanie kulinarne i przekonała Amerykanów, że gotowanie - nawet bardziej wyszukanych dań - nie jest trudne.

O tej niezwykle charyzmatycznej postaci, która przetarła szlaki wielu gotującym gwiazdom amerykańskiej telewizji opowiada ostatni film Nory Ephron "Julie i Julia".

Meryl Streep za tą niezwykła kreację otrzymała Złotego Globa i nominację do Oscara.

W wieku 18 lat ta jedna z najważniejszych meksykańskich malarek, przeżyła poważny wypadek, który wpłynął na całe jej życie.

Przez miesiąc leżała w szpitalu, gdzie zaczęła malować. Zrezygnowała z kariery medycznej i zainteresowała się sztuką.

Chociaż prace Kahlo są czasami określane jako surrealistyczne, a sama Kahlo wystawiała je kilkakrotnie wraz z surrealistami europejskimi, ona sama nie uznawała tej estetyki. Jej zainteresowanie tematyką kobiecą i szczerość ekspresji dostrzeżone zostały przez feministki, które uczyniły z Kahlo swój symbol.

W 2002 roku na podstawie książki Haydena Herrery powstał biograficzny film fabularny, Frida, w reżyserii Julie Taymor.

Erin Brockovich stała się urzeczywistnieniem „amerykańskiego snu”. Dzięki wytrwałości i zaangażowaniu niemal w pojedynkę stoczyła walkę z korporacją zatruwającą chromem miasteczko Hinkley.

Kiedy rozpoczęła pracę nad pozwem, nie miała nawet dyplomu adwokata. A jednak, firma musiała zapłacić 333 mln dolarów odszkodowania.

Spektakularny sukces byłej miss przyciągnął zainteresowanie filmowców. W marcu 2000 roku Universal Studio zrealizowało film o Erin. Wcieliła się w nią gwiazda Hollywood – Julia Roberts, która za efektowną rolę otrzymała Oskara.

Erin Brockovich stała się symbolem działalności społecznej i obywatelskiego poczucia obowiązku.

23 stycznia 2002 roku świat Mariane Pearl, będącej podówczas w szóstym miesiącu ciąży, zmienił się na zawsze.

Jej mąż Daniel, szef południowoazjatyckiego oddziału redakcji gazety The Wall Street Journal, zbierał materiały na temat powiązań Richarda Reida z terrorystami.
Wychodząc na spotkanie, Danny powiedział Mariane, że może spóźnić się na kolację. Nie powrócił już nigdy.

Kiedy Mariane dowiedziała się, że mężowi obcięto głowę przeżyła szok. Pozbierała się dopiero po kilku dniach. Udzieliła wtedy wywiadu telewizji. Powiedziała wtedy:

– Ani mój mąż, ani ja nie daliśmy się sterroryzować.

Mariane do dziś nie widziała filmu z egzekucji męża i nigdy nie zamierza go oglądać. Swoje wspomnienia opisała w książce „A Mighty Heart” (Cena odwagi).

„Całe jej życie to zemsta za upiorną młodość”, mawiał jej przyjaciel, dyrektor Olimpii, Bruno Coquatrix.

Jej matka, pochodząca z Kabylii (Algieria), nie chciała o niej słyszeć, a ojciec nie mógł się nią zajmować.

Mała Edith Giovanni Gassion spędziła pierwsze lata życia u babki, właścicielki podejrzanego hoteliku w Normandii. Dziewczynka mieszkała tam dopóki ojciec, wędrowny „człowiek-guma” nie zabrał jej w trasę, by zbierała pieniądze pod koniec jego występów.

Niezwykły los tej filigranowej kobiety, która stała się największą damą francuskiej piosenki zobrazowano w filmie "Niczego nie żałuję".

Marion Cotilliard, która brawurowo wcieliła się w rolę legendarnej piosenkarki, została za swój występ uhonorowana Oscarem.

Tak na prawdę to Adeline Virginia Stephen - angielska pisarka i feministka, uważana za jedną z czołowych postaci literatury modernistycznej XX wieku.

Pod koniec roku 1940 Virginia miała trzeci silny atak nerwowy. Tym razem czuła, że nie była w stanie wyzdrowieć.

28 marca 1941, w wieku 59 lat, napełniła kieszenie kamieniami i rzuciła się do rzeki Ouse, nieopodal jej domu w Rodmell.
Pozostawiła dwa listy pożegnalne; jeden dla swojej siostry Vanessy, a drugi dla swojego męża.

W 2002 roku, postać Woolf została wybitnie sportretowana przez Nicole Kidman w filmie "Godziny". Aktorka otrzymała za tą rolę Oscara.

Film biograficzny opowiadający o drodze na szczyty sławy Anny Mae Bullock, znanej na całym świecie pod pseudonimem Tina Turner.

Z wątków biograficznych najważniejszym w filmie jest historia małżeństwa piosenkarki z Ike Turnerem, z którym po wielu latach trudnego związku Tina rozwiodła się.

Uzależniony od narkotyków i alkoholu Ike stawał się coraz bardziej agresywny i brutalny, znęcał się nad żoną fizycznie i psychicznie.

Tina początkowo z pokorą znosi wszystkie upokorzenia i cierpienia. W końcu jednak nie wytrzymuje presji, brutalnie zgwałcona i pobita przez Ike'a postanawia odejść.

Latem 1997 roku wiadomość o śmierci Księżnej Diany wstrząsa brytyjską opinią publiczną.

Królowa Elżbieta II odgradza się od medialnej burzy grubymi murami zamku Balmoral.
Tymczasem Tony'ego Blaira, nowo wybranego premiera, czeka wiele niespodziewanych zadań.

W momencie, gdy emocje Brytyjczyków stają się silniejsze niż kiedykolwiek, musi on znaleźć ścieżkę dialogu pomiędzy królową, a społeczeństwem.

Za swoją brawurową kreację zimnej królowej Helen Mirren zdobyła Oscara!

Selena, jedna z najpopularniejszych meksykańskich piosenkarek lat 90., została zamordowana w wieku 24 lat.

Zdobywczyni Grammy chciała odzyskać dokumenty oraz pieniądze, które zabierała jej Yolanda Saldívar, wówczas dyrektor butików oraz kierownik fanclubu Seleny. Pokłóciły się. Selena została postrzelona przez swoją przyjaciółkę o godzinie 11.48 w motelu Days Inn. Pomimo przewiezienia jej do szpitala, zmarła z powodu utraty dużej ilości krwi.

Dwa tygodnie po jej śmierci, 12 kwietnia, George W. Bush - ówczesny gubernator Stanu Teksas, ustanowił dzień 16 kwietnia (urodziny piosenkarki) "Dniem Seleny" w Teksasie.

W 1995 roku Yolanda Saldívar za morderstwo została skazana na dożywotnią karę pozbawienia wolności.

Amelia Earhart była pierwszą kobietą, która przeleciała nad Atlantykiem (najpierw jako pasażerka, potem jako pilot). Zyskała ogromną sławę, stała się ulubienicą Ameryki - „boginią jasności" uwielbianą za odwagę i charyzmę.

Popularność jej nie zmieniła - do końca życia kochała niebezpieczeństwo i wyzwania, nie bała się mówić tego co myślała i realizować planów.

Była inspiracją dla milionów ludzi - między innymi dla swojego męża, magnata prasowego, czy wieloletniego przyjaciela i kochanka.

Latem 1937 roku Amelia zdecydowała się na bardzo odważny krok - postanowiła przelecieć samotnie dookoła świata...

Amerykańska piosenkarka i kompozytorka country, druga żona Johnny'ego Casha. On był jej trzecim mężem. Pobrali się po 12 latach burzliwej znajomości.

Cash poprosił ją o rękę na scenie w czasie koncertu w Kanadzie. June i Johnny pozostali małżeństwem aż do jej śmierci w 2003.

Była autorką jednego z najlepszych przebojów Johnny'ego Casha "Ring of Fire" w którym opisała w jaki sposób zakochała się w swoim przyszłym mężu.

W biograficznym filmie "Spacer po linie" w jej postać wcieliła się Reese Witherspoon, zarówno Witherspoon jak i grający Casha Joaquin Phoenix zostali wybrani osobiście przez June i Johnny'ego do zagrania w tym filmie.

Historia burzliwego życia jednej z najbardziej fascynujących osobowości dwudziestowiecznej Ameryki.

Lata 20. Do Hollywood przybywa młody, zafascynowany kinem milioner Howard Hughes (Leonardo DiCaprio). Postanawia wyreżyserować film. "Aniołowie piekieł" odnoszą sukces i Hughes z dnia na dzień staje się gwiazda.

Inwestuje w linie lotnicze TWA. Jest pilotem i sam testuje wyprodukowane przez siebie samoloty. Milioner otacza się pięknymi kobietami - ma romans z Jean Harlow (Gwen Stefani).

Potem przez kilka lat jego towarzyszką jest Katharine Hepburn (Cate Blanchett).

Cate Blanchet za perfekcyjne odwzorowanie charakteru legendarnej aktorki, otrzymała Oscara.

W wieku 15 lat dziewczyna z biednego domu przeniosła się do Buenos Aires, gdzie rozpoczęła karierę aktorki filmowej i radiowej.
Grywała w filmach "klasy B" i w operach mydlanych Radia El Mundo.

Juana Peróna poznała podczas akcji charytatywnej na rzecz ofiar trzęsienia ziemi w San Juan. Pobrali się. Dzięki swoim proletariackim korzeniom kobieta zaczęła odgrywać rolę łącznika między swym mężem a robotnikami.

Brała czynny udział w kampanii prezydenckiej Peróna w roku 1946. Po wygranych przez niego wyborach Evita zaczęła odgrywać istotną rolę polityczną w rządzie. Utworzyła Fundację Evy Perón, mającą pomagać ubogim i zorganizowała kobiecą frakcję Partii Justycjalistycznej.

Mając 19 miesięcy przeszła chorobę, która pozbawiła ją wzroku i słuchu.
Kiedy miała 6 lat, jej rodzice poprosili o konsultację Aleksandra Grahama Bella. Ten skontaktował ich z Anną Mansfield Sullivan, która zaczęła kształcić Helen.

Pod opieką Sullivan Helen robiła ogromne postępy. Nauczyła się alfabetu Braille'a i studiowała w Horace Mann School for the Deaf (w Bostonie).

Poświęciła życie innym osobom upośledzonym. Napisała wiele książek, z których najsławniejsza to "The Story of My Life" (1902), wydana po polsku w 1904 pt. "Historia mego życia".

Sztuka Williama Gibsona oparta na życiu Keller i Sullivan zdobyła Nagrodę Pulitzera w 1960, została też sfilmowana (po raz pierwszy w 1962 - "Cudotwórczyni") i zdobyła 2 statuetki Oscara.