Płyta poświęcona kobietom. Holenderska wokalistka metalowa mówi o polskich wyborach

Rafał Mrowicki, Wirtualna Polska: Kilka godzin przed naszą rozmową ogłosiliście koncert w Polsce. W przyszłym roku (25 października 2024 r.) zagracie w Atlas Arenie w Łodzi. Czego polscy fani mogą się spodziewać? To będzie chyba dla was największy koncert w Polsce.

Sharon den Adel, Within Temptation: Cieszymy się z tego ogłoszenia. Bardzo lubimy grać duże koncerty. Lubimy też samą fazę planowania. Przygotujemy spektakularną oprawę. Na razie nie zdradzę zbyt wiele, bo wolę sprawić fanom niespodziankę, ale przygotujemy coś specjalnego. Polscy fani zawsze są bardzo żywiołowi. Odbierają muzykę inaczej niż fani w wielu innych krajach.

Jakie emocje towarzyszą ci przed premierą nowej płyty?

Jestem ciekawa pierwszych recenzji oraz opinii fanów. To nasz pierwszy album po pandemicznej przerwie. Początkowo planowaliśmy wypuścić kilka singli, trochę inaczej niż zwykle. To było trochę jak eksperyment. Poczuliśmy jednak wenę i zaczęliśmy tworzyć kolejne utwory. Myślę, że na tym albumie jest trochę niedopowiedzeń. W moim odczuciu jest przede wszystkim o wolności.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Zaczęliście rok temu od singla "Don't Pray For Me". Jak i kiedy pojawiły się kolejne pomysły na "Bleed Out"?

O albumie zaczęliśmy rozmawiać przy okazji wydania singla "Don't Pray For Me". Pierwszy raz wydajemy płytę samodzielnie, w naszej własnej wytwórni. Byliśmy ciekawi, jak nam to wyjdzie. Jesteśmy z tego bardzo dumni. Nie jesteśmy zależni od dużych wytwórni, od terminów. Mamy jednak więcej do zrobienia.

O czym śpiewasz w "Don't Pray For Me"? To tekst o twoim stosunku do Boga lub jakiegoś wyższego bytu?

Nie. To o prawie do życia tak, jak każdy z nas tego chce. Pomysł na ten tekst pojawił się kilka lat temu, gdy podczas pandemii koronawirusa poproszono mnie, bym napisała coś z okazji Dnia Kobiet. Napisałam esej o aborcji. To gorący, ale też bardzo delikatny i wrażliwy temat. Osoby religijne mają pewnie inne zdanie na ten temat niż ja i choć nie jestem ani za, ani przeciwko aborcji, to wierzę, że kobieta ma prawo wyboru i decydowania o swoim życiu. Nie powinien za nią decydować rząd. Pamiętam, że trzy lata temu w twoim kraju były duże protesty w tej sprawie.

Dobrze pamiętasz. Pod koniec miesiąca miną równo trzy lata od wyroku, który wyprowadził kobiety na ulice.

Wiem też, że PiS (Sharon zna polski skrót od nazwy partii rządzącej w Polsce - red.), największa konserwatywna partia w Polsce, jest przeciwko edukacji seksualnej w szkołach. Ograniczyli też kobietom możliwość dokonywania aborcji. Niedługo chyba czekają was wybory?

Tak. 15 października.

Od tego, kogo wybierzecie, zależy, co będzie dalej z tymi prawami. PiS łączy zakaz aborcji i brak edukacji seksualnej. Dla większości ludzi chcących dokonać aborcji taki zakaz oznacza szukanie planu B. Bogate pary sobie poradzą, a biedniejsze mogą znaleźć smutne rozwiązanie i próbować dokonać aborcji nielegalnie. Może być tak, że ich dzieci przyjdą na świat, będą kochane i wyrosną na wspaniałych ludzi, ale mogą też zostać porzucone i nie znaleźć miłości.

Jeżeli partia rządząca dalej będzie zakazywać aborcji, to szukanie planu B nie rozwiąże tego problemu. Rozumiem jednak, że nasze kraje dzielą pewne różnice kulturowe. W Holandii jest więcej możliwości. Macie też inną sytuację w związku z wojną w Ukrainie. Czy nadal wspieracie Ukrainę?

Tak, choć nasze władze ostatnio spierały się z władzami Ukrainy. Społeczeństwo jednak nadal wspiera Ukraińców. Sam mam sąsiadów z Ukrainy.

To bardzo dobrze. Mam nadzieję, że demokracja doprowadzi do zmian na lepsze w Polsce. Siła w mediach oraz w pragnieniu wolności. Tego wam życzę. Przepraszam, sporo mówię o polityce.

Nie przepraszaj. Chciałem zapytać cię o rolę kobiet w życiu publicznym. Uważasz, że ich głos powinien być ważniejszy?

Uważam, że każdy głos jest ważny. Twój głos, jako mężczyzny, jest równie ważny co mój głos, jako kobiety.

Tak, choć nie wiem jak to wygląda w Holandii, ale w Polsce mamy w polityce znacznie więcej mężczyzn niż kobiet w polityce. W polskim parlamencie jest ok. 30 proc. kobiet.

Naprawdę? W Holandii wciąż nie ma równowagi, ale w polityce jest coraz więcej kobiet. To działa motywująco na młode kobiety. Może podobnie będzie w twoim kraju. Są już dobre sygnały, ale oczywiście może być lepiej.

O czym jest utwór "Ritual"? Określasz ten utwór jako jeden z najbardziej perwersyjnych utworów...

(śmiech)

...jakie napisałaś.

Na tym albumie jest sporo poważnych tematów. Piszę tu o sytuacji w Ukrainie, Rosji, Iranie, o problemach kobiet, o religijnym fundamentalizmie, o prawie kobiet do decydowania o swoim ciele. Niektóre utwory są tu bardzo poważne i ciężkie, ale ten jest bardziej fantazyjny. To zmysłowa piosenka. Piosenka będąca oddechem świeżego powietrza wśród dużo cięższych utworów.

Jakie emocje towarzyszyły ci podczas pracy nad nowym materiałem?

Głównym punktem odniesienia była wojna w Ukrainie, w której wiele razy występowaliśmy. Ludzie są tam cudowni. Graliśmy kiedyś w Chersoniu. To był 2008 r. Spędziliśmy tam cztery-pięć dni. Razem z merem miasta posadziliśmy kilka drzew dla pokoju. Zostaliśmy przez niego ugoszczeni. Opowiadał nam o historii konfliktów z Rosją, zabrał nas w rejs łodzią i poczęstował ukraińskim jedzeniem. Byliśmy w tamtejszym muzeum. Dostaliśmy też ukraińskie ubrania. To był wspaniały tydzień.

Występowaliśmy też w Rosji. Tam też są przyjaźni ludzie. To straszne widzieć wojnę między tymi dwoma krajami. Oczywiste jest, że to Rosja stoi po złej stronie historii. Rosjanie napadli Ukraińców, którzy przecież się bronią. To szalone, że po II wojnie światowej takie rzeczy mają miejsce.

Chcieliśmy o tym napisać. Te wydarzenia mocno na nas wpłynęły. W piosenkach wyrażamy nasz smutek, frustrację i ból. Także z powodu sytuacji kobiet w Iranie. Jako dziecko chodziłam przez pewien czas do arabskiej szkoły (Sharon jako dziecko mieszkała z rodziną w dziesięciu różnych krajach, w tym m.in. w Indonezji, w której dominuje islam - red.). Wiem, że to nie była szkoła dla mnie. Lubię tamte kultury, smak tamtejszego jedzenia, ale nie podoba mi się, jak traktowane są tam kobiety. Przeciwstawienie się temu wymaga wielkiej odwagi. Kobiety są często zabijane lub trafiają do więzień walcząc o swoje prawa. To bardzo smutne. To wszystko ma na mnie wpływ i chcę przeciwstawiać się temu w muzyce.

Chcesz swoją muzyką dodawać innym sił?

Na "Bleed Out" opowiadam historie. Są o ludzkim życiu. Być może ktoś odnajdzie w nich coś swojego. Chcemy wspierać Ukrainę w walce o swój dom i mówić o nadziei. Dawanie sił również jest jednym z naszych celów.

W najnowszym odcinku podcastu "Clickbait" sprawdzamy, jak bardzo Netflix zmasakrował "Znachora", radzimy, dlaczego niektórych seriali lepiej nie oglądać w Pendolino oraz żegnamy się z "Sex Education", bo chyba najwyższy już czas, nie? Możesz nas słuchać na Spotify, w Google Podcasts, Open FM oraz aplikacji Podcasty na iPhonach i iPadach.