Odległe miejsce, które zbliżyło ludzi

"Odległa dzielnica" opowiedziana jest w całości z perspektywy Hiroshiego Nakahary, czterdziestoośmioletniego businessmana z Tokio, prowadzącego przeciętne życie męża i ojca dwójki dzieci. Bez reszty pochłonięty przez pracę szuka ucieczki od codziennego życia w rosnącym zamiłowaniu do alkoholu. Ten nieszczęśliwy człowiek może odnaleźć remedium tam, gdzie znajduje się źródło jego problemów - w dzieciństwie spędzonym w prowincjonalnym Kurayoshi. Przypadek sprawia, że tam trafia, w ciele czternastolatka.

Nowela graficzna Taniguchiego to wyważona i refleksyjna historia obyczajowo-fantastyczna. W niebanalny sposób wykorzystuje motyw przeniesienia świadomości dojrzałego, żonatego mężczyzny z problemami do ciała niczym nieskrępowanego nastolatka. Pomyli się jednak ten, kto spodziewa się komedii pomyłek wynikającej z popularnego zabiegu zamiany ról. "Odległa Dzielnica" to subtelne studium dekonstrukcji z pozoru szczęśliwej rodziny. Autorowi udała się rzecz niezwykła - unikając moralizowania i banału skupił się na motywacjach mężczyzny, który decyduje się opuścić swych bliskich. Fantastyczna podróż w czasie nie zaburza odbioru, stanowiąc swoistą metaforę przemian, jakie zachodzą w świadomości chłopca porzuconego przez ojca.

Taniguchi posiadł umiejętność opowiadania o zwykłych rzeczach w niezwykły sposób. Tajemnica jego kunsztu tkwi w bardzo sugestywnych rysunkach, pełnym szczegółów tle, sugerującym urzekające piękno natury. Tym otaczającym światem zachwyca się na nowo główny bohater. W momencie, kiedy przeistacza się w dziecko zaczynamy wraz z nim dostrzegać świat pełen cudownego uroku. Wydaje się stanowić to przeciwwagę dla dramatu ludzkiego przedstawionego w komiksie. Staje się też symbolem beztroski dzieciństwa w Kurayoshi, mekki Hiroshiego, spędzającego każdą przerwę w malowniczym zakątku za budynkiem szkoły.

"Odległa dzielnica" to wyważona, pełna refleksji i sentymentu opowieść. Nie ma w niej co prawda akcji, ale poszukiwania odpowiedzi na pytanie o powód odejścia ojca, trzyma w napięciu niczym dobra powieść detektywistyczna.Element fantastyczny nie żenuje i nadaje historii głębszego, metaforycznego znaczenia. Należy też oddać, że komiks posiada subtelny ładunek emocjonalny, który przez odpowiednie wyważenie nie jest ani za mało intensywny ani tym bardziej zbyt pretensjonalny.

Przepis Hanami na nową mangę dla dojrzałego odbiorcy w pełni mnie przekonuje. Mimo, iż japoński i o Japonii to mam wrażenie, że problem uniwersalnie wpisuje się w warunki europejskie. Nie miałem wrażenia, że przyglądam się jakiemuś egzotycznemu zjawisku społecznemu z Dalekiego Wschodu. Również graficznie obyło się bez kalek z mangi, jakiej znać nie chcemy. Wszystko to sprawia, że w "Odległej dzielnicy", trudno znaleźć słabe strony.

Więcej o gwiazdkach Komiksomanii możecie przeczytać tutaj.