"Na dobre i na złe": Liliana Głąbczyńska-Komorowska i jej amerykański sen

Liliana Głąbczyńska - Komorowska mieszka w Ameryce już od trzydziestu lat. Jedna z najpiękniejszych Polek w Hollywood opowiada, jak jej się udało spełnić swój "american dream". - Amerykańskie początki były bardzo ekscytujące, energii mi nie brakowało - wspomina aktorka w wywiadzie dla Wirtualnej Polski. - Tęskniłam za domem, ale określiłam sobie cel i z siłą woli do niego dążyłam. Nie miałam wyjścia, musiałam sobie udowodnić, że potrafię być aktorką w Nowym Jorku. Szybko przyswoiłam sobie amerykański zwyczaj pokrywania uśmiechem uczucia obcości i z obamowskim już dziś sloganem "Yes I Can" szłam przebojowo naprzód. W 1994 roku gwiazda przeżyła w Los Angeles trzęsienie ziemi. Po tak dramatycznym doświadczeniu, pragnęła odzyskać poczucie bezpieczeństwa i przeniosła się z bliskimi do Kanady. W Ameryce wciąż rozwija swoją aktorską karierę, występując m.in. u boku Donalda Sutherlanda, Aidana Quinna czy Bena Kingsleya. W Polsce mogliśmy ją za to oglądać w serialu *"Teraz albo nigdy!". Zobaczcie, jak gwiazda zmieniała się od początku swojej kariery aż do jej ostatniego występu w "Na dobre i na złe".*

- Czasem żałuję, że Polska nie jest sąsiadem Kanady, bo na pewno grałabym nieustannie. Sprawia mi radość występowanie w polskich filmach - mówi Głąbczyńska - Komorowska.

Jednak aktorkę rzadko możemy oglądać na polskich ekranach. Częście występuje w amerykańskich produkcjach. Mówi biegle po angielsku i francusku. Czy polskim aktorkom jest trudno otrzymać angaż za granicą?

- Oczywiście, że jest to prawie niemożliwe, jeśli się nie jest posiadaczem Zielonej Karty w USA czy nie ma wizy z pozwoleniem na pracę, nie zna biegle języka, albo choćby tak wystarczająco, aby nie drażniło ucha no i oczywiście nie ma agenta! W tej profesji język, papiery i kontakty są podstawą. Dodatkowym atutem jest duże szczęście, w którym, ja uważam, możemy sobie pomóc. Trzeba się znaleźć w odpowiednim miejscu i czasie! Wierzę w świadome tworzenie kariery i kreowanie swojego wizerunku.

Głąbczyńska z wyróżnieniem zakończyła edukację w 1979 roku i jako dwudziestoparolatka zaczęła występować zawodowo w teatrze. Co się później wydarzyło?

- Akademię Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza ukończyłam w 1979 roku z wyróżnieniem i od razu zaczęłam stałą pracę w Teatrze Dramatycznym, którego dyrektorem był wtedy Gustaw Holoubek. Już jako uczennica szkoły teatralnej występowałam gościnnie w Teatrze na Woli, no i oczywiście, od 1979 roku, czyli w wieku 23-24 lat, w Teatrze Telewizji. Rzeczywiście moja kariera aktorki młodego pokolenia zapowiadała się bardzo dobrze. Wygrałam główną nagrodę za debiut aktorski na Festiwalu Teatru Telewizji w Olsztynie, za rolę Abigail w „Czarownicach w Salem” w reżyserii Zygmunta Hubnera, grając z Romanem Wilhelmim i największymi gwiazdami teatru polskiego w tamtych czasach: z M.Walczewskim, Z.Zapasiewiczem, A.Łapickim, E.Dałkowską, J.Ziółkowską, H.Skarżanką. Tuż po ukończeniu szkoły podpisałam umowę z Teatrem Dramatycznym z dyrektorem, moim profesorem ze szkoły, Gustawem Holoubkiem i grałam na deskach scenicznych, miedzy innymi ze: Zbigniewem Zapasiewiczem, Januszem Gajosem, Piotrusiem Fronczewskim i Markiem Kondratem
- wspomina aktorka.

Dlaczego zatem wyjechała z kraju?

- Najważniejszym powodem było dla mnie ogłoszenie stanu wojennego w grudniu 1981 roku. Sparaliżował moją karierę i podciął na wiele lat skrzydła talentu moim kolegom aktorom. Czułam, że nie mogę żyć w takiej atmosferze jako początkująca gwiazda, a za taką się uważałam. To, że dostałam rolę w amerykańskim filmie ”War and Love” reżysera Moshego Mizrahi tylko ułatwiło moją decyzję - mówi Głąbczyńska-Komorowska.

- Dostałam wizę na wyjazd, a proces jej zdobycia trwał cały rok. Jednak dopięłam swego i wylądowałam w Stanach w grudniu 1982 roku. Rodzina mnie pobłogosławiła, bo wiedziała, że nie jadę na jeden kontrakt, lecz na rozpoczęcie samodzielnego życia w Ameryce. Wyjechałam sama, zagrałam w filmie i to umożliwiło mi zdobycie agenta i zaistnienie jako profesjonalnej aktorki w Nowym Jorku.

Na początku pobytu w USA aktorka miała swojego starszego mentora i życiowego partnera. Czy ta znajomość pomogła jej w karierze?

- Sam wyjazd i pierwszą rolę w filmie, choć w rezultacie bardzo okrojoną, zawdzięczam człowiekowi, z którym spędziłam tylko pierwsze dwa lata za oceanem. Szybko zdałam sobie sprawę, że nie jestem kopciuszkiem z bajki i muszę żyć własnym życiem, słuchając swojego wewnętrznego głosu. Musiałam sobie sama forsować drogę do kariery. Joasia Pacuła dała mi kontakt na agentkę, która we mnie uwierzyła - wspomina aktorka.

- To była Devian Littlefield (wtedy agentka modelki Andy MacDowell) i dzięki niej dostałam pierwszą główną rolę w operze mydlanej w Nowym Jorku w „Another World” w NBC. Dzięki niej stanęłam na nogi. Wreszcie należałam do „fabryki marzeń” wielu aktorów amerykańskich! To był okres wielkiej popularności oper mydlanych i moja twarz pojawiała się na okładkach gazet, byłam rozpoznawana na ulicy. Już wtedy, w 1984 roku byłam reprezentowana przez agenta, prawnika i osobę od PR - jak każda gwiazda. W Polsce nikt o tym jeszcze nie słyszał.

Po wielu latach aktorka zdecydowała się przyjąć rolę w polskim serialu. Wcieliła się w postać mamy jednej z bohaterek "Teraz albo nigdy".

- Tęskniłam. Tutaj spotykam przyjaciół tych samych, co 20 lat temu, a oni przyjmują mnie, jakby tych lat nie było - przyznaje Komorowska.

- Dzięki częstym odwiedzinom, co najmniej 4 do 5 razy do roku, czuję się prawie tak, jakbym była w kraju. W Warszawie są moi rodzice, brat, przyjaciele. Pobyty są zawsze dla mnie radosnym przeżyciem. Ubóstwiam hotel Bristol, którego jestem stałym gościem, a Szlak Królewski uważam za najpiękniejszy odcinek nie tylko Warszawy, ale Europy. Duma mnie rozpiera, gdy widzę wspaniale odnowioną stolicę. Polska zostanie zawsze najbliższa mojemu sercu.

Ostatnio aktorkę mogliśmy oglądać w zabawnym epizodzie serialu "Reguły gry".

- Mam kontakt z polskim biznesem filmowym i mam najlepszą agentkę na świecie, Iwonę Ziułkowską. To dlatego zagrałam w serialu telewizyjnym TVN i w filmie Morgensterna. Miałam szansę na o wiele więcej ról, ale brak czasu mi na to nie pozwolił. Sprawia mi radość granie w polskich filmach, a mama nie może się posiąść z radości, że widzi córę w rozkwicie. Mama jest moim największym autorytetem, bo rodzinę kocham nad życie.

Aktualnie gwiazda wciela się w rolę Wandy, żony Andrzeja Falkowicza (Michał Żebrowski) w "Na dobre i na złe".

To kobieta, której ordynator z Leśnej Góry zawdzięcza swój sukces…

Błyskotliwa, seksowna i bezwzględna. Po tym, jak Falkowicz zawiódł jej zaufanie, Wanda nie okaże mężowi litości. I po kolejnych zdradach, zażąda rozwodu. Na kilka dni przed rozprawą, pewnym krokiem, żona wkroczy do gabinetu nowego ordynatora… I z kpiącym uśmiechem rzuci:

- Mam nadzieję, że dobrze reprezentujesz nasze nazwisko?

A Falkowicz od razu zblednie i straci cały rezon.

- Co masz na myśli? Chyba nie przyszłaś mnie upokarzać? To możesz zrobić na sali sądowej…

- Jeśli mnie do tego zmusisz…

Wanda pośle mężowi chłodne spojrzenie. Gotowa na walkę, póki Falkowicz nie spełni każdego z jej warunków…

Czy ktoś "zmiękczy" serce zawziętej bohaterki? Zapraszamy do śledzenia nowych przygód lekarzy z Leśnej Góry.