"M jak miłość": Kłótnia, namiętny pocałunek i zaskakująca informacja

Życie bohaterów *"M jak miłość" nie zwalnia tempa. Zamiast szczęśliwych chwil, oglądać możemy kryzysy w kolejnych serialowych związkach. Po Andrzeju i Marcie oraz Kindze i Piotrku, przyszedł czas na brata Zduńskiego i jego nowo poślubioną żonę. Czy także ich małżeństwo znajdzie się na krawędzi? Seniorka rodu, Barbara, zrobi wszystko, by do tego nie dopuścić. Budzyński nie chce pogodzić się z odejściem Marty. Z drugiej strony, nie widzi cienia szansy na powrót małżonki. Podejmuje więc decyzję, która może zmienić całe jego życie. Na wieść o problemach Wojciechowskiej do Warszawy przyjeżdża Marysia. Bohaterka będzie chciała pogodzić skłócone siostry. Nie jest to takie proste, w końcu żadna z nich nie chce ustąpić. To jednak nie koniec emocji. Jedna z bohaterek będzie podejrzewać, że jest w ciąży. Która z pań może już niedługo zostać szczęśliwą mamą? Sprawdźcie, co czeka nas w najbliższych odcinkach "M jak miłość".*

Mateusz przychodzi ze szkoły zupełnie załamany. Okazuje się, że pieniądze ze sprzedaży biletów na przedstawienie zniknęły. Za stratę wszyscy obarczają winą chłopca. Zrozpaczony malec żali się dziadkowi.

- Lubię forsę, ale nie jestem złodziejem! Zrobiłem tak, jak pani prosiła: zostawiłem kopertę na biurku!

A Lucjan, jeszcze tego samego dnia, idzie do szkoły na ostrą rozmowę z dyrektorem.

- Wczoraj wróciłem z urlopu i dowiedziałem się od wychowawczyni Mateusza, co się dzieje - Nowacki od razu zaczyna się tłumaczyć. - Ktoś puścił głupią plotkę i sytuacja trochę wymknęła się spod kontroli...

Lucjan z trudem panuje nad emocjami. Zwłaszcza na myśl, przez co przechodzi jego wnuczek.

- Nie rozumiem, jak szkoła mogła do tego dopuścić? To po prostu skandal!

Nowacki sprawę traktuje poważnie. I Mostowiak, uspokojony, wraca w końcu do domu. A Mateusz znów go zaskakuje.

- Dziadku? Coś ci powiem, ale nie będziesz się ze mnie śmiał? - junior zerka nieśmiało na Lucjana. - W nocy poprosiłem mamę o pomoc. Bo wiesz, pomyślałem sobie, że jak ona mi nie pomoże, to już chyba nikt...

- I dobrze zrobiłeś, smyku. Bardzo dobrze!

Marta w dalszym ciągu nie jest w stanie wybaczyć Małgosi, że ukrywała przed nią prawdę o zdradzie Andrzeja. Młodsza siostra nie rozumie jej postępowania. Uważa, że zrobiła dobrze i nie czuje się winna.

Tymczasem Maria, gdy dowiaduje się o rodzinnych problemach, od razu staje po stronie Marty.

- Byłam kiedyś w podobnej sytuacji. I wiem, że najgorsza ze wszystkiego, najbardziej upokarzająca jest niewiedza.

Delikatnie, Rogowska tłumaczy Małgosi, gdzie popełniła błąd. A gdy spogląda na siostrę, w jej oczach wciąż widać echo dawnego bólu.

- Potem człowiek patrzy wstecz, analizuje. I czuje się jak skończony idiota. Ale to nie twoja wina, nie mogłaś tego wiedzieć!

Maria milknie. A Małgosia rozumie w końcu, co przeżywa Marta - zdradzona i oszukana.

- Pewnie przypomina sobie ślub, wesele, podróż poślubną. I uświadamia sobie, że myśmy już wtedy o wszystkim wiedzieli, a ona nie - Chodakowska, załamana, spogląda na siostrę. - Boże, Marysiu, Marta mi tego nigdy nie wybaczy!

Andrzej wciąż myśli o utraconej miłości i zadręcza się wspomnieniami. W końcu przyjmuje propozycję Wernera. Zgadza się poprowadzić filię kancelarii na Cyprze i wyjechać na kilka miesięcy z kraju.

O swojej decyzji informuje matkę. Ta jednak nie wyobraża sobie, by syn tak po prostu wszystko zostawił. Gdy prawnik mówi o swoich planach, Budzyńska od razu mu przerywa:

- Nie musisz tego robić. Nie musisz stąd uciekać! Pytałeś mnie kiedyś o ojca. Dlaczego odszedł i dlaczego ja nigdy mu nie wybaczyłam. Nie chodziło tylko o jego romans. Miałam do niego żal również o to, że zabrakło mu determinacji, żeby o mnie walczyć. Rozumiesz?

- Przecież nie dałaś mu żadnych szans! Wyrzuciłaś go z domu, nie chciałaś z nim rozmawiać...

- A on się z tym pogodził. I to bardzo szybko. Spakował walizkę, wsiadł do samochodu i już go nie było - w głosie Budzyńskiej słychać napięcie. - To, że tak łatwo się poddał, odebrałam niemal jak… drugą zdradę. Dla mnie to była druga zdrada. Nie popełnij tego samego błędu, co on!

Kilka godzin później, Andrzej podejmuje decyzję - tym razem, już ostateczną. Przyjeżdża, by porozmawiać z Martą, ale na jego drodze staje Łukasz.

- Zostawisz nas wreszcie w spokoju? Jeszcze ci mało?! Jak po tym wszystkim masz czelność tu przychodzić? Wynoś się stąd!

Taka reakcja młodego Wojciechowskiego jeszcze bardziej załamuje mężczyznę.

"M jak miłość": Andrzej pobije znajomego Marty

Łukasz nie może narzekać na nudę. Gnębiony wyrzutami sumienia wyznał swojej dziewczynie prawdę o nocy nad jeziorem. Gabi nie umiała wybaczyć mu jego zachowania i zerwała z chłopakiem kontakty.

Łukasz znów jest "do wzięcia" - a Zuza postanawia to wykorzystać. Dziewczyna bez trudu wymyśla pretekst do spotkania. Celowo brudzi sobie ubranie w kałuży, a później odwiedza kolegę w domu i z miną niewiniątka rzuca:

- Przepraszam, że zawracam ci głowę, ale… Widzisz? Ochlapał mnie autobus! A że właśnie obok przechodziłam. Spodnie i buty mam całe przemoczone. Pomyślałam, że może będziesz w domu, bo w szkole cię rano nie było. Mogę wejść i przynajmniej się umyć?

- Skoro musisz...

Wojciechowski, niechętnie, zaprasza koleżankę do domu. A Zuza szybko wskakuje do łazienki i wyskakuje z ciuchów!

- Mogę je powiesić na kaloryferze? Trochę podeschną i zaraz spadam!

Nastolatka, otulona szlafrokiem Marty, wygodnie rozsiada się w salonie.

- Bardzo jesteś na mnie wkurzony? Nie chciałam, żeby Gabi cię rzuciła… Nie powiedziałabym jej! Tak tylko blefowałam. - Nie chcę o tym gadać, ok?

Łukasz rzuca dziewczynie twarde spojrzenie… Ale z domu jej nie wyprasza. I spędza z Zuzą niemal całe popołudnie...

Warner nadal chce zdobyć serce Agnieszki. Na myśl o romansie ukochanej, Adam czuje kłucie zazdrości, ale w końcu przełamuje się i puka do jej drzwi. Przynosząc uśmiech i butelkę wina.

- Podobno świetne na chandrę!

- W takim razie bardzo się przyda - Olszewska od razu zaprasza przyjaciela do domu. - Mam strasznego kaca. Tyle rzeczy się przeze mnie rozpadło, posypało... Tyle osób dostało rykoszetem. Naprawdę, nie chciałam tego!

Po raz pierwszy, prokurator nie umie zapanować nad emocjami. I w jej oczach widać łzy.

- No już, już... Nie płacz...

Werner robi wszystko, by dziewczynę pocieszyć. A Olszewska, gdy w końcu się uspokaja, spogląda mężczyźnie prosto w oczy.

- Wiesz, szkoda, że to się tak wszystko poukładało. Że nie poznaliśmy się wcześniej albo później. W jakichś innych, bardziej sprzyjających okolicznościach.

Agnieszka delikatnie się uśmiecha, a Werner nagle pochyla się - i zaczyna Olszewską namiętnie całować...

Jan wciąż czuje coś do Joanny, dlatego nie daje jej o sobie zapomnieć. Kozłowski zagląda więc do kliniki z informacją, że załatwił Laurze pobyt w sanatorium. A Joasia nagle blednie i o mało nie mdleje...

- Wszystko w porządku? - Jan od razu się niepokoi. - Czy wcześniej coś takiego ci się zdarzało? Masz mdłości? Powinnaś zrobić wszystkie badania.

Kozłowski otacza dziewczynę ramieniem, żeby nie upadła. I w tym momencie, przed kliniką staje Paweł.

Widząc ukochaną, Zduński zamiera. Bez słowa odwraca się i odchodzi. A kilka minut później, robi żonie ostrą awanturę przez telefon. Oskarża dziewczynę o to, że kłamie i znów spotyka się z byłym kochankiem.

Joanna jest w szoku. I po tym, co usłyszała, nie umie wrócić do domu. Załamana, wsiada do taksówki.

Bohaterka pojawia się w Grabinie.

- Paweł dziś pracuje do późna, a ja wpadłam dosłownie na chwilę...

Dziewczyna, zmieszana, próbuje się tłumaczyć, ale Barbara i tak domyśla się prawdy.

- Lucek, zapłać taksówkarzowi, a potem zostaw nas same i zajmij się czymś pożytecznym! A ty, moje dziecko, siadaj. Napijemy się herbaty i pogadamy...

Mostowiakowa od razu sięga po czajnik - a Lucek, posłusznie, wyciąga swój stary portfel. I wychodząc, posyła Asi szeroki uśmiech:

- Moja żona to Napoleon w spódnicy! I nawet nie próbuj protestować, bo to na nic się nie zda!

Kilka minut później, Joanna opowiada o swojej kłótni z Pawłem. Załamana i bliska łez. A Barbara robi wszystko, by młodym pomóc.

- Nie ma złotej recepty, każde małżeństwo jest inne - Mostowiakowa ostrożnie dobiera słowa. - Jedno wiem na pewno: nie da się żyć bez zaufania.

- Ale ja Pawłowi ufam bezgranicznie! I tak mi strasznie przykro, że to działa tylko w jedną stronę!

- Mój Lucek też był o mnie zazdrosny i też bez powodu! Ale dużo rozmawialiśmy, wyjaśniałam, tłumaczyłam... I to zwykle pomagało - na wspomnienie dawnych lat, Barbara delikatnie się uśmiecha. - Widzisz, dziecko, to jedna z tajemnic udanego małżeństwa. Zazdrość może je zniszczyć, ale co to za małżeństwo bez zazdrości?

Tymczasem Paweł, gdy emocje opadają, żałuje każdego słowa. I godzinę później, też zjawia się w Grabinie.

- No i mnie poniosło, wygadywałem straszne rzeczy. W życiu nikogo tak nie obraziłem! To koniec, babciu, rozumiesz? Koniec!

- Bzdury opowiadasz.

- A wiesz, co w tym wszystkim jest najgorsze? Wiem, że Asia nie zrobiła niczego złego, bo to jest cholernie uczciwa dziewczyna! I tym bardziej czuję się podle...

- Słusznie! Bo zachowałeś się okropnie i wstyd mi za ciebie! Nic cię nie usprawiedliwia, a to, że jesteś zazdrosny. Z tym sam musisz sobie poradzić!

Mostowiakowa, oburzona, daje wnukowi ostrą burę! Ale chwilę później, w jej oczach widać figlarny błysk.

- Powiedz, Pawełku... Bardzo tę swoją Joasię kochasz?

- Babciu, no pewnie! Nikogo bardziej od niej nie kochałem.

- No, więc powiedz jej to, a wszystko będzie dobrze!

Barbara w końcu szeroko się uśmiecha, a w drzwiach staje... Asia! Która cały czas ukrywała się w drugim pokoju i słyszała każde słowo.

W końcu, Zduńscy wracają razem do domu. Jednak na tym ich "przygody" się nie kończą!