"M jak miłość": Akcja specjalna Madzi i Pawła

- Piotrek miał rację… Jestem skończonym idiotą, że daję się wkręcać w te twoje szaleństwa!

- Może i szaleństwa, ale intencje mam dobre!

Madzia wzrusza ramionami… Ale Zduńskiemu humoru to nie poprawia.

- Tak, wiem, to chore, że przez jednego dziada twoi podopieczni stracą dach nad głową! Ale ja też niedługo stracę dach nad głową… Boże, kobieto, mam dość własnych kłopotów!

- Pawełku, nie wyżywaj się na mnie, dobrze? - Madzia, słuchając narzekań kolegi, traci w końcu cierpliwość. - Nie masz czasu, ochoty, żeby mi pomóc? Trudno. Podrzuć mnie tylko na miejsce, a potem to już… Sama sobie poradzę!

Zduński potulnie wraca za kierownicę i znów zamienia się w jej szofera…

W końcu przyjaciele docierają do wilii Hofmana.

- I co teraz? Co robimy? Mam uwieść strażnika czy staranować bramę?

Paweł, widząc ochronę i grube mury, entuzjazmem nie tryska. Za to Madzia uśmiecha się i wyjmuje z torby sprzęt do nagrywania, który wcześniej wykradła podstępem Kindze!

- Jestem dziennikarką, a ty jesteś moim asystentem… Przyjechaliśmy zrobić wywiad!

Kamuflaż jest dobry. Jednak asystent Hofmana - czujny i podejrzliwy - od razu intruzów wyprasza:

- Przykro mi, ale będę musiał odprowadzić was do wyjścia…

A gdy Madzia protestuje, wzywa na pomoc ochronę.

- Weszliście na prywatny teren, proszę opuścić budynek!

Marszałek to nie powstrzymuje. Kilka minut po tym, jak strażnik zostawia ją za bramą, dziewczyna powraca.

Bohaterowie postanowili przeskoczyć przez mur.

- Jezu, waga ciężka. Musiałaś tyle zjeść na śniadanie?

Paweł zerka na koleżankę… I na jej malowniczy upadek.

- Nic ci się nie stało?

- Nie! Ja jestem jak kot: zawsze zgrabnie spadam na cztery łapy!

Chwilę później przyjaciele szybko przebiegają przez ogród i w końcu znajdują Hofmana.

- Dzień dobry, nazywam się Magda Marszałek! Mam nadzieję, że pan mnie sobie przypomina? Poznaliśmy się na Ukrainie. Pracuję w domu samotnej matki i ostatnio wysłałam do pana chyba z pięćdziesiąt maili, na które pan nie odpowiedział…

Hofman jest kompletnie zaskoczony:

- Chwileczkę… Jak się tu dostaliście?!

- Sami weszliśmy. Proszę pana o dziesięć minut rozmowy. Pięć też wystarczy, mogę się streszczać!

- Wzywam ochronę

Biznesmen sięga po telefon… A Madzia wysypuje przywiezione papiery na podłogę i pada na kolana.

- Nie ruszę się stąd, dopóki nie pozbieram wszystkich swoich dokumentów! I nie dam się wyprowadzić! Mowy nie ma!

- A w ogóle, to gdzie się podziała ta słynna staropolska gościnność?! - w głosie dziewczyny słychać desperację. - Może by nas pan tak zaprosił, poprosił, żebyśmy usiedli, wysłuchał…?

Biznesmen w końcu kapituluje…

- Nasz księgowy przez parę miesięcy wyprowadzał z Fundacji gotówkę… Już u nas nie pracuje, a sprawa jest u prokuratora - Madzia do razu przechodzi do konkretów.

- Proszę, a tu mam bilans finansowy Fundacji za rok 2011!

- Tak, widzę... Tylko, że… Mnie to już nie interesuje.

Hofman wzrusza ramionami, a Marszałkówna jest w szoku.

- Nie interesuje pana to, że będziemy musieli zamknąć ośrodek, a te kobiety z małymi dziećmi stracą dach nad głową?!

- Pięć minut już minęło… Żegnam państwa.

Madzia rzuca mężczyźnie bezradne spojrzenie…

W tym momencie do akcji wkracza Zduński.

- Podwojenie wartości rynkowej firmy w ciągu zaledwie kilku lat to oczywiście olbrzymi sukces… Ale na tym tle tym bardziej widać PR-owe porażki - Paweł na chwilę zawiesza głos. - Wizerunek firmy buduje się latami, a raz utraconą wiarygodność trudno odzyskać. Wycofanie się z dotacji dla domu samotnej matki może wywołać kolejną falę krytyki…

Biznesmen, słuchając Zduńskiego, zgadza się jednak sprawę przemyśleć.

- Proszę zostawić te materiały, przejrzę je w wolnej chwili, ale… Niczego nie obiecuję!

Madzia wraca w końcu z Pawłem do auta… A po drodze znów dogania ich asystent:

- Halo, chwileczkę! Przepraszam, mógłbym dostać pana numer telefonu? To nie dla mnie, tylko dla pana Hofmana…

- Są dwie możliwości… Pierwsza, że wpadłeś w oko asystentowi Hofmana. Druga, że samemu Hofmanowi!

W samochodzie Madzia od razu parska śmiechem. Jednak po chwili poważnieje:

- A tak już serio… Dziękuję. Ale mnie zaskoczyłeś… Jesteś naprawdę dobry w tym swoim… marketingu!

- Dzięki, kotku - dziewczyna cmoka przyjaciela w policzek. - Naprawdę mi zaimponowałeś… Ty jeszcze zrobisz karierę na Wall Street, jestem pewna!

Co wydarzy się dalej?

Przyjaciele wybiorą się na romantyczny spacer… I w końcu szczerze wyznają swoje uczucia.

- Był taki moment, że… Byłam zazdrosna o twoje małżeństwo. I o to, że jesteś taki zakochany, szczęśliwy - Madzia spojrzy Zduńskiemu prosto w oczy. - I nie lubiłam tej twojej Joanny… Sorry, bo to paskudne i małe!

Za to Paweł rzuci nieśmiało:

- Ja też nie przepadam za twoim Michałem…

- Bo żyję z nim w grzesznym związku?

- Nie, bo wpakowałaś się na minę i… Po prostu się o ciebie martwię.

Zduński pośle dziewczynie ciepły uśmiech… A Madzia tylko cicho westchnie:

- Nie jest lekko, co?

- No, nie jest…

- Nie gniewasz się, że niespecjalnie wam kibicowałam?

Marszałkówna zawiesi głos… Sekundę później bohaterowie zaczną się namiętnie całować!

Jaki będzie finał? Ciekawych zapraszamy do TVP 2 już w najbliższy poniedziałek!