Liryczna manga

Autor często podkreśla w wywiadach, że zadziwia go popularność jego prac w Europie, zwłaszcza we Francji, Włoszech i Belgii. Taniguchi często podejmuje współpracę z europejskimi scenarzystami, a za najbardziej znaczącą uznaje się stworzenie rysunków do historii Jeana "Moebiusa" Gastona pt. "Ikar", za którą autorzy otrzymali m.in. nagrodę Harveya. Niezorientowane na dynamiczną akcję mangi wydają się mało komercyjne, zbyt mocno odbiegające od masowego nurtu.

W Polsce liczne jego komiksy opublikowało Wydawnictwo Hanami, a każdy z nich zbiera pozytywne oceny krytyków. W swojej recenzji "Ikara" Jakub Syty napisał: " (...)artysta tchnął w bohaterów ducha, ożywił postacie dramatu, podkreślił emocjonalność, którą nadał im scenarzysta. (...) Efekt jest nad wyraz imponujący.".

Jego najbardziej znane dzieła jak: "Odległa dzielnica", "Idący człowiek" czy "Ikar" przepełnione są liryczną refleksją o życiu człowieka, sprzyjającą odpoczynkowi atmosferą i kontemplacją przyrody. Skupiają się na poszukiwaniu przez bohaterów śladów przeszłości i pochwyceniu ulotnych, codziennych chwil.

Autor, tworząc swój styl rysowania i opowiadania historii przyznaje, że inspirował się filmami znanego reżysera Ozu Yasujiro("Nastrój chwili", "Opowieść o trzcinie na wietrze", "Kwiat równonocy"), uznanego również na Zachodzie. Dla twórców wspólny wydaje się być sposób patrzenia na otaczającą rzeczywistość, liczne analizy stanów psychicznych i subtelna nastrojowość.

Rysunki Taniguchiego są jak najbardziej zbliżone do realizmu. Nastawione na detale a także przepełnione wrażliwością na człowieka i przyrodę. Jak twierdzi Brigitte Koyama-Richard w książce "Manga:1000 lat historii", jego wyrafinowany styl bliski jest europejskim twórcom komiksowym, przy jednoczesnym wykorzystaniu tradycyjnych japońskich technik np. perspektywy charakterystycznej dla dawnych drzeworytów.Cienka kreska, zróżnicowana faktura rysunków i bardzo szczegółowe przedstawianie przyrody oraz architektury - to znak firmowy artysty.

W swej twórczości często podejmuje tematykę zmagania się człowieka z naturą ("Wędrowiec z tundry", "Into the Forest"), niczym z powieści Jacka Londona czy filmu Seana Penna "Wszystko za życie". Samotny człowiek w górach i dzikie zwierzę, przyglądający się sobie nawzajem - to jeden z ulubionych motywów Taniguchiego. W niewydanej w Polsce historii "Into the forest" ("Shobo Morie") ukazuje sokolnika, zaskoczonego w górach przez burzę śnieżną. W nastrojowy i dramatyczny sposób opowiada o przyjaźni człowieka ze zwierzęciem (sokół broni swego pana przed atakującą go dziką zwierzyną), o ich wspólnej walce o przetrwanie, zakończonej klęską.

Taniguchi chętnie przedstawia również codzienne życie Japończyków, ich problemy i sekretne myśli (jak chociażby w "Odległej dzielnicy" problem odejścia ojca, zaniedbywania rodziny i alkoholizm). W ten sposób, ukazując japońską mentalność, porusza jednocześnie kwestie uniwersalne i humanistyczne.

Wielu czytelników wciąż kojarzy mangę głównie z brutalnymi pojedynkami, krzykliwością i pornografią. Wprowadzenie do tak masowych, często użytkowych komiksów liryki i wrażliwości to zabieg niewątpliwie oryginalny. Połączenie zachodniego sposobu postrzegania świata i wschodnich technik rysunkowych, jest największą zaletą twórczości artysty i być może główną przyczyną tak szerokiego zainteresowania jego pracami. Komiksy Taniguchiego dają chwilę do wytchnienia i namysłu w pędzącym, brudnym świecie.