Jak dobrze znasz kobiety gotowe na wszystko?

Jak toczyło się ich życie, zanim trafiły do tej hitowej telewizyjnej produkcji? Poznajcie historię "desperatek"!

Przy okazji zapraszamy do oglądania zdjęć z najnowszej sesji promocyjnej Desperate Housewives.

Urodziła się w 1975 roku w Corpus Christi w stanie Texas. Rodzinne miasteczko nie było dla niej przychylne. Eva jako jedyna z czterech córek państwa Longoria wrodziła się w mającego meksykańskie korzenie ojca. Z czarnymi włosami i ciemną karnację przyszła gwiazda tak bardzo różniła się od swoich niebieskookich sióstr-blondynek, że w okolicy żartowano, iż jest podrzutkiem. W dobrych relacjach z sąsiadami nie pomagał również jej chłopięcy styl bycia.

Jak sama mówi: - W Teksasie każda kobieta spędza pięć godzin przed lustrem nawet jeśli wybiera się tylko do warzywniaka, a ja cały czas biegałam umorusana z ojcem na polowania.

Mierząca 157 cm wzrostu Eva w młodości zupełnie nie myślała o aktorskiej karierze. Od grania znacznie bardziej interesował ją sport dlatego na swoją uczelnię wybrała wydział sportu w teksańskim college’u A&M-Kingsville, który zresztą ukończyła z wyróżnieniem.

Za początek kariery Eva Longoria uznaje wygraną w konkursie piękności organizowanym w jej rodzinnym miasteczku. Zdobyty w 1998 roku tytuł Miss Corpus Christi zaowocował stypendium. Przyszła gwiazda wyjechała na kilka dni do Los Angeles, by podszkolić się w modelingu. Do rodzinnego miasteczka nigdy już nie powróciła. Gdyby nie to zdarzenie zrobiłaby studia podyplomowe na uczelni, w której zdobyła magistra i nigdy byśmy o niej nie usłyszeli.

Jak to najczęściej bywa ambitnej Evie Longorii w karierze pomógł przypadek. Koniec lat 90. był okresem największych sukcesów Jennifer Lopez i Ricky Martina – latynoski typ urody był „na czasie”. Miss Corpus Christi udało się dostać angaż w kilku bardzo popularnych serialach np.: w „Beverly Hills 90210” czy „Dragnet” – niestety żaden z nich nie okazał się znaczący w jej karierze.

Zanim gwiazda tak naprawdę zadebiutowała przeszła przez wiele castingów, z których na niejednym, jak wspomina usłyszała: Dziękujemy, ale nie jest pani w typie, którego poszukujemy zanim jeszcze zdołała się odezwać.

Przełomową była dla niej rola Isabelle w popularnym serialu „Young and the Restless”. To właśnie po zagraniu w tym odcinkowcu zaczęła otrzymywać ciekawe propozycje. Wśród nich była i ta, z której zna ją obecnie polska widownia, czyli rola Gabrielle Solis w „Gotowych na wszystko”.

Urodziła się 9 grudnia 1962 roku w Bedford w stanie Nowy Jork. Dorastała w Colorado. Do Nowego Jorku powróciła na studia aktorskie na uniwersytecie. Szczęśliwie dołączyła do ekipy związanej z Atlantic Theater Company, której współzałożycielem był David Mamet.

To on umożliwił aktorce start, dając jej niewielką rolę w filmie „Fortuna kołem się toczy” (1988).

Następne 10 lat wyznaczają głównie telewizyjne i teatralne role. W 1991 roku zadebiutowała na małym ekranie w miniserialu „Złote lata”. Gościnnie wystąpiła w takich serialach, jak „Z archiwum X”, czy „Prawo i porządek”, miała zagrać główną rolę w sitcomie „Thunder Alley”, jednak została zastąpiona przez inną aktorkę tuż po odcinku pilotażowym. Odskokiem od tej porażki były występy u Davida Mameta – w przedstawieniu teatralnym „Kryptogram” 1995 oraz w drugoplanowej roli w znanym thrillerze „Hiszpański więzień” (1997).

W 1998 dostała wreszcie stały angaż w telewizji, w sitcomie „Sports Night” (1998-2000), dzięki któremu otrzymała pierwszą w życiu nominację do Złotego Globu (1998) oraz stała się rozpoznawalna dla amerykańskiej publiczności.

W drugim sezonie serialu, występowała w zgodnym duecie, razem ze swoim rzeczywistym mężem Williamem Hallem Macy, z którym pojawiła się także w telewizyjnym filmie „Małe, niewinne morderstwo” oraz w znanym obrazie Paula Thomasa Andersona „Magnolia” (oba w 1999). Aktorzy wystąpili razem także w 2003 roku w serialu „Coś nie tak” oraz w 2004 w dramacie TV „Reversible Errors”.

Po zakończeniu emisji „Sports Night” nadal otrzymywała propozycje gry w produkcjach telewizyjnych, które zresztą chętnie przyjmowała, dobrze odnajdując się właśnie w tym medium. W 2002 roku zagrała u Johna Frankenheimera w wojennym dramacie TV „Na ścieżce wojennej”.

Rok 2004 z kolei to ogromny, międzynarodowy sukces serialu „Gotowe na wszystko”, w którym Huffman wcieliła się w rolę jednej z głównych bohaterek, Lynette Scavo, opiekuńczej matki czwórki niesfornych dzieciaków. Za rolę tę uhonorowana została nagrodą Emmy (2005) oraz trzema nominacjami do Złotego Globu (2005-2007).

Urodziła się 25 marca 1962 roku w Marlborough w stanie Massachusetts. Odebrała staranne wykształcenie w prestiżowej, dramatycznej Juilliard School w Nowym Jorku.

Na małym ekranie pojawiła się po raz pierwszy w 1984 roku na planie opery mydlanej „The Edge of Night”. W chwilę później otrzymała stały angaż w „One Life to Live”, z którym to serialem związana była w latach 1986-87.

W 1990 roku debiutowała na dużym ekranie, dzięki występowi w thrillerze „Zły wpływ”.

Później pojawiła się jeszcze w kilku filmach (m.in. w komedii romantycznej „Always Say Goodbye” 1996, erotycznym dramacie produkcji europejskiej zatytułowanym „Kobiece perwersje” 1997 z Tildą Swinton, czy thrillerze „Żyjąc w strachu” 2001)

Mimo to przez lata dalszej kariery bliżej związana była raczej z medium telewizyjnym, właśnie w nim znajdując stałe zatrudnienie w mniej lub bardziej znanych produkcjach. W latach 1991-92 brała udział w serialu „Knots Landing”, później miała szczęście otrzymania stałego angażu w znanej produkcji Aarona Spellinga „Melrose Place”, z którym – jako Dr Kimberly Shaw – związana była w latach 1992-97.

Niewątpliwie była to pierwsza z przełomowych ról Marcii, zapewniająca jej sporą rozpoznawalność, nie tylko wśród amerykańskiej widowni.

Gościła na planie takich seriali, jak „Dotyk anioła” (1999), „Ally McBeal” (2000), czy „CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas” (2001).

W latach 2003-2004 była jedną z gwiazd serialu „Everwood” (gdzie ponownie zagrała panią doktor), zanim nadeszła absolutnie przełomowa rola Bree Van De Camp w „Gotowych na wszystko".

Tworząc kreację z pozoru poukładanej, mającej wszystko pod kontrolą, pedantycznej Bree, której przesadny perfekcjonizm zdradza istnienie „drugiego dna”, przykrytego jedynie pozorami ładu i spokoju, stała się jednym z symboli demaskujących odwieczne amerykańskie bolączki i kompleksy – w tym wypadku odnoszące się do kwestii „perfekcyjnej”, a tak naprawdę - totalnie dysfunkcyjnej rodziny.

Za rolę Bree otrzymała trzy nominacje do Złotego Globu (2005-2007), jedną do nagrody Emmy (2005) oraz Satellite Award w 2006 roku.

Urodziła się 8 grudnia 1964 roku w Palo Alto w Kalifornii. Jej dziecięcą pasją był taniec. Ucząc się aktorstwa w American Conservatory Theater in San Francisco, jednocześnie próbowała swoich sił na politechnice, gdzie nawet przez pewien czas uczęszczała. Zdolności do nauk ścisłych odziedziczyła zapewne po ojcu – fizyku nuklearnym.

Chociaż szeroki rozgłos zdobyła dopiero niedawno, dzięki roli Susan w popularnym serialu, ma na koncie wiele wcześniejszych ról telewizyjnych i filmowych. Żadna z nich jednak nie zaabsorbowała uwagi widzów i producentów tak bardzo, jak wyżej wspomniana.

Karierę zaczynała od występów w reklamach. Debiutem na małym ekranie była rola w „Statku miłości” (1985-86). Oprócz tego, gościnnie pojawiła się na planie takich produkcji, jak „MacGyver”, „Murphy Brown”, „Prawnicy z miasta aniołów”, czy „Star Trek”.

Debiutem filmowym Hatcher był występ w komedii „Kawał kina” (1989). Jeszcze w tym samym roku miała okazję zagrać u boku Sylvestra Stallone i Kurta Russella w sensacyjnym filmie „Tango i Cash”.

Do momentu pierwszej, przełomowej, jeśli chodzi o popularność wśród amerykańskiej widowni, roli Lois Lane w serialu akcji sci-fi „Nowe przygody Supermana”, gdzie w latach 1993-97 grała jedną z głównych ról, wystąpiła w niewielkich rolach w mniej znaczących produkcjach, takich jak m.in. komedie „Prosto z mostu” (1992) z Dolly Parton, „Babka z zakalcem”(1991), „Rozgniatacz mózgów” (1993), czy telewizyjny thriller Billa Condona „Śmierć w jeziorze” (1991).

Z filmowych ról „doby Supermana”, na pewno warto wspomnieć o thrillerze „Więźniowie nieba” (1996), gdzie pojawiła się obok Aleka Baldwina, zaś przede wszystkim o występie w jednej z części przygód o agencie 007 – „Jutro nie umiera nigdy” (1997) z Piercem Brosnanem.

W 1999 roku stworzyła chwaloną przez krytyków kreację sceniczną w kolejnej reedycji słynnego musicalu „Cabaret”, w którym zagrała rolę Sally Bowles.

Później pojawiła się m.in. w familijnym filmie Roberta Rodrigueza „Mali agenci” (2001), gdzie dołączyła do prawdziwie gwiazdorskiej obsady oraz w niemiecko - amerykańskim thrillerze „Projekt: „Momentum” (2003).

Kiedy w 2005 roku cztery z pięciu głównych bohaterek "Gotowych na wszystko" (z wyjątkiem Evy Longorii) nominowano do Złotego Globu, to właśnie Hatcher, jako jedyna, zgarnęła statuetkę. Do nagrody nominowana była ponownie w 2006 roku. W 2005 otrzymała też nominację do Emmy i Satellite Award.

Urodziła się 21 listopada 1963 roku w Worthing, na południowym wybrzeżu Anglii, nad kanałem La Manche w hrabstwie Sussex.

Jest córką angielskiej aktorki Sally Sheridan. Jej bratem przyrodnim jest aktor Nicholas Savalas, którego ojcem jest popularny gwiazdor Telly Savalas.

Dorastała w przeświadczeniu, że jest brzydkim kaczątkiem. Gdyby nie została aktorką, prawdopodobnie nigdy by się nie przekonała, że może stać się tak zjawiskową pięknością. A stała się taka, bo tego wymagali od niej producenci.