"Galeria": Olga Borys chciała zrezygnować z aktorstwa?

Wiele osób postrzega aktorkę jako osobę o silnej osobowości, pewną siebie i znającą swoją wartość. Nie zawsze jednak tak było. W dzieciństwie rodzice nie szczędzili jej krytyki.

- Cóż... Byłam bardzo temperamentnym dzieckiem i dorośli często za mną nie nadążali. Dla swojej wygody stosowali metody wychowawcze, które nie zawsze były w porządku. Uznali pewnie, że przez krytykę łatwiej będzie wychowywać zdrowego członka społeczeństwa - wspomina w "Na Żywo".

Taki sposób wychowania odebrał jej poczucie własnej wartości. Dziś nie chce powielać błędów swoich rodziców.

- Krytykowanie to zła metoda. Chwalę moje dziecko, by dać mu siłę, wiarę w siebie, co zaprocentuje w przyszłości - zapewnia.

W młodości aktorka buntowała się przeciwko narzucanej przez rodziców dyscyplinie.

Nie lepiej było też w szkole. Chociaż jej wymarzonym zawodem było aktorstwo, przez swój niepokorny charakter o mało się z nim nie pożegnała.

- Na pierwszym roku studiów poznałam mojego przyszłego męża Wojtka. On był na czwartym roku, obronił dyplom i wyjechał do pracy w teatrze w Łodzi. I nagle bez niego szkoła przestała mnie kręcić. Zmieniły się też jej władze. Nowy dziekan wprowadził "terror", który źle znosiłam. Nie zdałam egzaminów i wylano mnie - wspomina na łamach "Na Żywo".

Kto wie, jak potoczyłyby się losy artystki, gdyby nie studencka miłość. To właśnie we wrocławskiej szkole teatralnej poznała Wojciecha Majchrzaka. Przyszły mąż namówił ją, by nie poddawała się i spróbowała skończyć studia.

- Umówił mnie na spotkanie z Janem Machulskim, ówczesnym dziekanem wydziału aktorskiego łódzkiej filmówki. Na decyzję, czy będę mogła poprawiać w niej rok czekałam trzy miesiące.

Borys nie wierzyła jednak, że uda się jej wrócić na studia. Miała już nawet przygotowany plan awaryjny.

- Zakładałam już, że zrezygnuje z aktorstwa i zdam na germanistykę. Na szczęście mnie przyjęto.

Jak przyznaje Borys, dziś już wie, że czasem trzeba przetrwać trudne chwile, by docenić te szczęśliwe.