"Czterdziestolatek": jak dziś wygląda Piotr Kąkolewski, czyli serialowy Mareczek?

Któż z nas nie pamięta kultowego "Czterdziestolatka"? Serial opowiadał o losach inżyniera Stefana Karwowskiego, który przekroczył właśnie magiczny wiek 40 lat. W jego życiu najważniejszą rolę pełniła żona Magda oraz dzieci: Marek i Jagoda. Główny bohater był budowniczym Trasy Łazienkowskiej, natomiast jego ukochana pracowała jako hydrolog w laboratorium. Śledząc losy tej rodziny widzowie spotykali się z absurdami polskiej rzeczywistości lat 70. Oprócz tego, serial zawierał wątki związane z przełomem w życiu czterdziestoletniego mężczyzny takie jak: romans na boku, próby rzucenia palenia, obsesja na punkcie utraty włosów, próba zadbania o kondycję fizyczną czy duma z dorobku życiowego i zawodowego. Produkcja nie zdobyłaby jednak uznania publiczności, gdyby nie udział gwiazd: Andrzeja Kopiczyńskiego, Anny Seniuk, Ireny Kwiatkowskiej, Romana Kłosowskiego czy Leonarda Pietraszaka. Nie można też zapomnieć o odtwórcach pociech państwa Karwowskich, czyli Grażynie Woźniak (później zastąpiła ją Mirella Olczyk -
obecnie Kurkowska) oraz Piotrze Kąkolewskim, którym produkcja TVP przyniosła ogromną popularność. Jesteście ciekawi, jak potoczyły się dalsze losy niesfornego Mareczka? AR

Marek, młodsza pociecha państwa Karwowskich, chodził do szkoły, a wolny czas spędzał na podwórku. Miał wiele zainteresowań, ale jego prawdziwą pasją była gra na perkusji. Im głośniej, tym oczywiście lepiej. W rolę niesfornego chłopca wcielił się Piotr Kąkolewski.

Nie wszyscy jednak wiedzą, że "Czterdziestolatek" nie był pierwszą produkcją z udziałem młodego aktora. Zadebiutował na ekranie już w wieku ośmiu lat, pojawiając się w szóstym odcinku "Przygód psa cywila". Oglądać go też można było w "Tajemnicy wielkiego Krzysztofa", "Żółwiu" oraz "Zazdrości i Medycynie".

Dzięki zdobytemu doświadczeniu, kamerę traktował jako coś naturalnego. Nigdy go nie paraliżowała, wprost przeciwnie. Czerwona lampka wywoływała u niego niespożyte pokłady energii i swobodę, na którą nie potrafili pozwolić sobie nawet profesjonalni aktorzy. To on wraz z serialową siostrą Jagodą rozbawiał całą ekipę do łez. Choć przeważnie jego wybryki uchodziły mu na sucho, jeden omal nie przekreślił jego szans na występ w "Czterdziestolatku".

Niemal w tym samym czasie, co zdjęcia do kultowej dziś komedii TVP, rozpoczynały się prace nad spektaklem telewizyjnym "Niemcy". Obie produkcje dzieliło zaledwie kilka dni. Jako że rodzice Piotrka podpisali umowę zarówno z twórcami serialu jak i przedstawienia, musieli dotrzymać warunków kontraktu i przyprowadzić syna na oba plany. Pech chciał, że jako pierwsza swoją premierą miała sztuka "Niemcy". A to, jak się później okazało, ściągnęło na nich poważne kłopoty.

Piotrek, zgodnie z umową, wystąpił w przedstawieniu i zagrał aż dwóch bohaterów: żydowskiego chłopca i łudząco do niego podobnego zabitego dziecka. Aby odróżnić ich od siebie, charakteryzatorzy uznali, że skrócą bujną czuprynę Kąkolewskiego.

- Kiedy mama zobaczyła efekt, prawie dostała zawału, a Jerzy Gruza wpadł w furię – wspominał aktor.

Reżyser "Czterdziestolatka" nie chciał jednak, aby Piotrka zastąpił ktoś inny. W tej sytuacji istniało tylko jedno wyjście.

Jerzy Gruza uznał, że serialowy Mareczek Karwowski będzie nosił perukę z naturalnych włosów, która przypominała jego poprzednią fryzurę. Choć cała ekipa odetchnęła z ulgą, małemu aktorowi nie było do śmiechu.

- Było mi w tej peruce piekielnie gorąco. Miałem wrażenie, że noszę wełnianą czapkę. Nie wiem, jak mogłem w niej wytrzymać podczas upałów. Może dzięki Annie Seniuk i Andrzejowi Kopiczyńskiemu. Traktowałem ich jak drugich rodziców, mieli styl i klasę – powiedział.

Choć Kąkolewski zaczął pracę na planie "Czterdziestolatka" jako jedenastolatek, doskonale zdawał sobie sprawę z powagi sytuacji. Starał się nie sprawiać nikomu problemów i bez zbędnych dyskusji spełniać prośby reżysera.

- Jakby mi kazali ze szpadlem zagrać, to bym zagrał. Na planie rozkaz to rozkaz – mówił.

Do opinii anioła jednak wiele mu brakowało. Ekranowy Mareczek nie chciał, aby występy przed kamerą zabierały mu dzieciństwo, więc zaraz po wyjściu z hali, w której kręcono serial, stawał się Piotrem Kąkolewskim. Do tego stopnia odcinał się od granego przez siebie bohatera, że ze scenariuszem i swoimi kwestiami zapoznawał się dopiero w taksówce, która wiozła go na plan produkcji. Efekt?

- Za każdym razem waliłem własnym tekstem. Co dubel mówiłem co innego – śmiał się.

Na szczęście dalsza współpraca z reżyserem układała się już bez zarzutu.

Oprócz tłumu fanek i dumy rodziców, Kąkolewski zdobył również popularność i pieniądze. Nie był jednak rozrzutny.

- Za pieniądze zarobione w serialu spełniłem największe marzenie – kupiłem pierwszy motorower. Do dziś poruszam się motocyklem. Z auta zrezygnowałem, nie licząc czerwonego forda mustanga z 1966 roku. Jeżdżę nim w wyścigach zabytkowych samochodów i zwykle zdobywam puchar. Za elegancję – przyznał po latach.

Co ciekawe, gwiazdor "Czterdziestolatka" już w szkole średniej wiedział, że nigdy nie zostanie aktorem. Zdał sobie z tego sprawę, gdy jechał na kolejny plan zdjęciowy – tym razem do serialu "Z biegiem lat, z biegiem dni..." w reżyserii samego Andrzeja Wajdy.

- Byłem już pełnoletni. Pojechałem do Krakowa na pełnym luzie i nagle zdałem sobie sprawę, ilu ludzi stoi za taką produkcją. Powiedziałem sobie wtedy: w życiu nie zostanę aktorem – wyznał.

Słowa dotrzymał. Kariera młodego aktora zakończyła się na początku lat 80.

- Aktorstwo nie podobało mi się, byłem tym zmęczony. Oprócz tego, że trzeba grać kogoś innego, to poza planem trzeba walczyć o rolę. Nie lubię tego - mówił w "Kulisach sławy".

Dziś Piotr Kąkolewski jest docenianym architektem i profesjonalistą w każdym calu. Choć czas spędzony na planie serialu "Czterdziestolatek" wspomina z rozrzewnieniem, nie zamierza wracać do pracy przed kamerą. Żartuje, że rozważył by tę opcję, jedynie, gdyby jego filmową partnerką zostałaby Angelina Jolie. A na to się niestety, nie zapowiada.

Pamiętacie ekranowego Mareczka Karwowskiego?