"Anna German. Tajemnica Białego Anioła": Gwiazda "Na Wspólnej" oczarowała Rosję

Anna German debiutowała w 1960 r. we wrocławskim Kalamburze. Śpiewała w siedmiu językach. Występowała w USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Australii, Francji, Portugalii, Włoszech, na Węgrzech, w Mongolii, NRD, RFN, Czechosłowacji i - szczególnie często - w ZSRR. Laury zdobywała na wielu festiwalach, m.in. w Monte Carlo, Wiesbaden, Bratysławie, San Remo, Neapolu, Viareggio, Cannes, Ostendzie, Sopocie, Opolu, Kołobrzegu, Zielonej Górze.

- Chyba najtrudniejsza jest konieczność przystosowania się do specyficznego trybu życia polegającego na częstych wyjazdach, pośpiechu, natychmiastowej gotowości psychicznej, wielu godzinach prób dziennie, a przez to trochę "postawieniu na głowie" życia prywatnego. Myślę, że trzeba się urodzić z pewnymi cechami psychofizycznymi albo traktować ten zawód jako największą miłość - mówiła German w jednym z wywiadów umieszczonych w książce "Anna German o sobie" Marioli Pryzwan.

German była bardzo popularna w ZSRR. Artystka zawsze przyznawała, że piosenki rosyjskie są jej bardzo bliskie.

- Łatwo i przyjemnie je śpiewać - nie tylko dlatego, że dobrze znam język. Zachwycają melodyjnością i swobodą głosową. Aby przekazać całą głębię tych piosenek, powinno się je śpiewać wyłącznie po rosyjsku - mówiła.

Gwiazda Anny German nie gaśnie za wschodnią granicą, gdzie fankluby piosenkarki mają się doskonale, a ostatnio powstał o niej miniserial wyświetlany w rosyjskiej telewizji.

Jej kariera załamała się w 1967 roku, gdy wracając z koncertów uległa wypadkowi samochodowemu. Do tragicznego w skutkach wydarzenia doszło na Autostradzie Słońca - najpopularniejszej i najbardziej obciążonej trasie we Włoszech.

Pojazd zjechał z drogi, a artystkę znaleziono leżącą kilkanaście metrów od auta dopiero nad ranem. Do zdrowia miała wracać trzy lata.

- Odczułam nagle kilka wstrząsów, jakby samochód znalazł się na okropnych kocich łbach, zamiast na gładkiej jak lustro szosie. Potem zapanowała cisza i ciemność – czytamy w biograficznej książce piosenkarki „Wróć do Sorrento?...”. - Odczułam paniczny strach przed spaleniem żywcem.

Wokalistka przez 12 dni była w śpiączce, musiała przejść skomplikowane operacje, przeżyć miesiące w gipsie i poddać się bolesnej rehabilitacji. W mieszkaniu swojego narzeczonego – Zbigniewa Tucholskiego – od nowa uczyła się chodzić. Jej najbliżsi wątpili, czy w ogóle uda jej się z tego wyjść.

Jak opisywała artystka, ból połamanych kości nie był najgorszy.

- Dusiłam się, gdyż do klatki piersiowej przylegał pancerz gipsowy, a moja pojemność płuc jest dość pokaźna, wyrobiona przez śpiewanie. Traciłam przytomność, majaczyłam, spać nie mogłam. W nocy mama siedziała przy mnie i trzymała moją prawą, zdrową rękę. Nie spała wraz ze mną, opowiadała mi to samo tysiące razy, o co ją prosiłam, ciągle na nowo: Opowiedz mi, jak to będzie, kiedy już będę bez gipsu.

Kiedy po trzech latach wróciła do zdrowia miała przemyślany materiał na płytę. Nagrała jeden ze swoich największych utworów – „Człowieczy los”, w którym śpiewała: „Uśmiechaj się do każdej chwili, uśmiechaj na dzień szczęśliwy nie czekaj, bo kresu nadejdzie czas nim uśmiechniesz się chociaż raz”.

Po powrocie do zdrowia i premierze płyty „Człowieczy los” z przebojem o tym samym tytule jej kariera przybrała zawrotnego tempa.

Posypały się nagrody i wyróżnienia, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i Honorowa Odznaka Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Przerwę od muzyki zrobiła sobie w 1975 roku, kiedy na świecie pojawił się syn Zbyszek.

Sielankę przerwała choroba. Pięć lat po urodzeniu synka u wokalistki wykryto raka kości. Osłabiona nie przestawała tworzyć.

Anna German odeszła w nocy z 25 na 26 sierpnia 1982 roku po dwóch latach walki z nowotworem. Podczas pogrzebu w Warszawie żegnały ją tłumy. Krzysztof Cwynar napisał dla piosenkarki utwór „Planeta Anna”. Rosyjska astronom Tamara Smirnowa nazwała asteroidę, którą odkryła między Marsem a Jowiszem „Anna German”. W lutym 2012 roku przy wejściu do domu we Wrocławiu, w którym mieszkała artystka, została odsłonięta tablica pamiątkowa ku jej czci.

Serial o aktorce, w której postać wciela się Joanna Moro, bije w Rosji rekordy popularności. Od śmierci „Jej Wysokości” minęło trzydzieści lat, lecz jej sława jest tak wielka, że codziennie przed telewizorami zasiadają miliony wzruszonych widzów. Jak będzie w Polsce? Przekonamy się już niedługo.