10 najdziwniejszych wcieleń Johnny'ego Deppa

Boski Johnny... Kobiety go uwielbiają, mężczyźni się na nim wzorują. Jednym słowem - wszyscy go pragną. A on wciąż próbuje zachować dystans do siebie i swojej sławy.

Nie boi się eksperymentować z wizerunkiem i wybierać skomplikowane role, również pod względem fizycznym.

Aktor często żartuje, że przeważnie jego najlepszym przyjacielem na planie filmowym jest właśnie charakteryzator.

- To z nim spędzam najwięcej czasu - śmieje się Depp.

Nareszcie, swoją długo oczekiwaną premierę ma czwarta cześć serii "Piracie z Karaibów: Na nieznanych wodach". Z tej okazji, zapraszamy Was na zwariowaną podróż po najciekawszych filmowych wizerunkach tego przystojniaka.

Jack Sparrow to dziś postać kultowa, można by rzec ikona popkultury. Poznaj pozostałą dziewiątkę najbardziej zwariowanych postaci, które stworzył Depp. Na zdjęciu widzicie go normalnym już po raz ostatni >>>

Dawno, dawno temu, w zamku wysoko na wzgórzu, mieszkał niedoceniony wynalazca. Swe największe dzieło nazwał imieniem Edward. Mimo że Edward posiadał nieodparty urok, nie był w pełni doskonały. Nagła śmierć twórcy przerwała prace, a Edward pozostał z ostrymi jak brzytwa nożycami zamiast dłoni.

Młodzieniec żył samotnie w swoim odciętym od świata zamku, aż do czasu, gdy natrętna akwizytorka firmy Avon nie zabrała go do swojego domu. I tak zaczyna się fantastyczna przygoda Edwarda, jako członka społeczności małego, nieco sennego miasteczka.

Jak to zazwyczaj w baśniach bywa, historia jest smutna, ale posiada morał.

Johnny Depp dowodzi doborowej obsadzie, grając chłopaka z marginesu, któremu nieodparty urok i szczere łzy przysparzają grono wielbicielek.

Jedną z nich jest Alison Vernon-Williams (Amy Locane), piękna i prostolinijna dziewczyna z bogatej rodziny, która zakochuje się bez pamięci w młodocianym przestępcy. A wszystko przez jego fascynację światem muzyki rockowej, szybkich samochodów i jeszcze szybszych kobiet.

Komedia muzyczna reżysera Johna Watersa przedstawia z nostalgią i lekkim przymrużeniem oka okres wielkich przemian w roku 1954. A Johnny jest w niej przezabawny. Jedna taka rola na milion w jego dorobku.

Jeremy Leven, lekarz-psychiatra, później scenarzysta i wreszcie reżyser, zadebiutował filmem "Don Juan DeMarco" w 1995 roku.

Pomysł oparł na swych własnych zawodowych doświadczeniach terapeuty. I tak narodziła się opowieść o starzejącym się psychiatrze, przeżywającym kryzys duchowy i jego młodym pacjencie, wyobrażającym sobie, że jest najsławniejszym uwodzicielem wszech czasów.

Właśnie zamierza popełnić samobójstwo - rzucić się ze szczytu tablicy reklamowej. Szaleniec? Ocenić ma to psychiatra - doktor Jack Mikler, stary, doświadczony lekarz. Sprawa nie jest jednak łatwa - lekarz ma ze swym pacjentem duży kłopot. W jego urojonym świecie sam czuje się tak dobrze, jak jeszcze nigdy dotąd. Uwierzywszy w sens, jaki nadaje życiu tajemniczy Don Juan DeMarco, odnajduje dawno zapomniane szczęście, radość i siły witalne.

Jest to liryczna, refleksyjna i przepełniona ciepłym humorem opowieść o miłości, a właściwie o głęboko ludzkiej potrzebie przeżywania tego najpiękniejszego z uczuć. A Johnny Depp, jako nasz przewodnik po sferze namiętności, jest NIEZAPOMNIANY.

Tym razem Depp wcielił się w Eda Wooda - reżysera, scenarzystę, producenta i aktora, który zyskał sławę najgorszego reżysera wszech czasów serią tandetnych horrorów i filmów science fiction, zrealizowanych przede wszystkim w latach pięćdziesiątych.

Były to na poły amatorskie produkcje, zrealizowane za przysłowiowe psie pieniądze, z koszmarnymi dialogami, byle jakim aktorstwem i niezliczonymi błędami inscenizacyjnymi.

Jednak Ed Wood wcale nie był przegranym nieudacznikiem. Wręcz przeciwnie - jego nieprawdopodobny optymizm, witalność i inwencja pozwalały mu przez długie lata robić to, co chciał robić i pracować tak, jak to sobie wymarzył. Był jedyny w swoim rodzaju, co wiarygodnie przedstawia Johnny Depp.

Akcja filmu Terry'ego Gilliama rozgrywa się w Stanach Zjednoczonych w 1971 roku, w okresie wojny w Wietnamie, trzęsienia ziemi w Kalifornii oraz rozpadu The Beatles.

Głównym bohaterem jest dziennikarz sportowy - Raoul Duke, który wraz ze swoim przyjacielem Dr. Gonzo, wyrusza w poszukiwaniu przygód do samego serca Amerykańskiego Snu.

Czego zatem tam szukają? Duke ma relacjonować odbywający się wyścig, jednak większą uwagę poświęca bagażnikowi wypełnionemu po brzegi substancjami psychoaktywnymi.

W postać wzorowaną na słynnym reportażyście Hunterze S. Thompsonie wcielił się z szalonym powodzeniem Johhny Depp. Film wart polecenia. Świetna rola!

Epizodyczny występ Deppa w "Before Night Falls" potwierdza starą prawdę. Jeśli jesteś naprawdę utalentowanym aktorem, to zagrasz każdą rolę i wypadniesz świetnie. Nie inaczej jest w tym przypadku.

Mimo że Depp w roli transwestyty Bon Bona pojawia się tylko na chwilę, to jego kreacja należy do kategorii tych niezapomnianych. Uwodzi, prowokuje i jest w tym wybitnie przekonujący.

Benicio Del Toro, w jednym z wywiadów, przyznał, że gdy zobaczył go w tej roli, to szczerze zachwycił się na widok gorącej kobiety, ale szybko oprzytomniał.

Kapitan Jack Sparrow to już postać kultowa. Główny bohater, grany przez Johnny'ego Deppa to przede wszystkim łotr, pirat i kapitan statku w serii filmów "Piraci z Karaibów", stworzonej przez Teda Elliota i Terry'ego Rossio.

Jego postać pojawia się we wszystkich dotychczasowych częściach serii - "Klątwie Czarnej Perły" (2003), "Skrzyni umarlaka" (2006) i "Na krańcu świata" (2007), a także w ostatniej odsłonie serii - "Na nieznanych wodach" (2011). Sparrow początkowo miał być tylko postacią drugoplanową.

Johnny jednak stworzył tak zabawną i charyzmatyczną kreację, że publiczność na całym świecie bezsprzecznie go pokochała i nie chciała zapomnieć.

Rola Sparrowa przyniosła mu też wielki prestiż i rekordowe zarobki w Hollywood. Za ostatnią część aktor zainkasował 64 mln dolarów.

Większość kolacji w domu Bucketów to cienki kapuśniak, którym mały Charlie z radością dzieli się ze swoją matką, ojcem i wszystkimi dziadkami.

Ich dom jest mały, pochylony i niezbyt ładny, lecz z całą pewnością nie brakuje w nim miłości. Każdego wieczora, ostatnią rzeczą, jaką Charlie widzi przez swoje okno, jest wielka fabryka. Zasypia marząc o tym, co może być w środku.

Od niemal piętnastu lat nikt nie widział, aby z fabryki wychodził chociaż jeden robotnik, nikt też nie widział samego Willy'ego Wonka, choć - w tajemniczy sposób - fabryka nadal produkuje olbrzymie ilości czekolady, która jest rozsyłana do sklepów na całym świecie. Pewnego dnia Willy Wonka ogłasza ważną wiadomość.

Właściciel otworzy bramy swojej fabryki i wyjawi "wszelkie swe tajemnice i czary" pięciu szczęśliwym dzieciom, które znajdą złote kupony, ukryte w opakowaniach pięciu losowo wybranych batoników czekoladowych Wonka.

Johnny Depp w roli Willy Wonki może nie jest czołową postacią akcji, jednak jego surrealistyczna osobowość i dziwaczny wygląd zapadają w pamięć.

Kinowa wersja przebojowego broadwayowskiego musicalu w reżyserii Tima Burtona.

Opowieść o Benjaminie Barberze, znanym również jako Sweeney Todd, człowieku który miał wszystko i wszystko stracił, gdy stał się ofiarą ludzkiej zawiści.

Po wielu latach tułaczki Benjamin powraca do miejsca, z którego został wypędzony. Teraz jednak nazywa się Sweeney Todd i prawie nikt go nie rozpoznaje.

Trudno się zresztą dziwić. Bo kto by się domyślił, że pałający żądzą zemsty, tajemniczy fryzjer przerabiający swoich klientów na paszteciki to niegdysiejszy, prawy i uprzejmy Benjamin Barber?

Johnny w swojej mrocznej, a zarazem przerażająco zabawnej roli, wypada jak zwykle świetnie. Choć film już nie taki udany.