Twórczyni polskiej szkoły scenografii
Dziś, w dobie wszechobecnych szafiarek i blogerek, odnosi się wrażenie, że modą może zajmować się każdy. Jedynym ograniczeniem dla stylizacji często bywa tylko wyobraźnia czy zasobność portfela. Zupełnie inaczej było w szarych latach PRL, na które przypadła działalność Zaniewskiej.
Pod koniec lat 40. urodzona w Poznaniu artystka przyjechała do stolicy na studia architektoniczne na Politechnice Warszawskiej. Naukę łączyła z pracą, najpierw w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, później tworząc wystawy dla Mody Polskiej. Tam poznała projektantkę Jadwigę Grabowską, dyrektor artystyczną marki, a prywatnie żonę dziennikarza, a wówczas dyrektora produkcji TVP, Tadeusza Grabowskiego. To właśnie dzięki znajomości z Grabowskimi Zaniewska trafiła do telewizji, gdzie przez 20 lat tworzyła scenografie przede wszystkim do spektakli Teatru Telewizji. Posadę zdobyła po tym, jak po jednej z prób do sztuki w reżyserii Adama Hanuszkiewicza rozczarowana scenografią, pokazała mu szkice swoich propozycji. Od tamtej pory Zaniewska konsekwentnie pracowała na tytuł twórczyni polskiej szkoły scenografii.