Dominika Kimaty

Przyszły rok będzie dla mnie przełomowy, szczególnie pod względem życia osobistego, ale szczegóły chciałabym zachować dla siebie. Przez jakiś czas będę się rzadziej pojawiała na planie „Barw Szczęścia”. Mam pewne plany - zamierzam uaktywnić się muzycznie. Na początek chcę gromadzić inspiracje, próbować, śpiewać, grać, uczyć się. Daję sobie czas na rozwijanie moich możliwości, szukanie niszy. Nie wyznaczam konkretnych dat, chcę się najpierw dobrze poczuć w świecie muzyki. Przyszedł czas na taki krok. To dla mnie spore wyzwanie, ale staram się dobrze nastrajać. W 2013 roku zajmę się także moim autorskim projektem teatralnym na podstawie sztuki Iwana Wyrypajewa "Iluzje". Tworzę go razem z Joanną Zubrycką, aktorką i wokalistką, oraz Sebastianem Buttnym - reżyserem po Łódzkiej Filmówce. Pierwszy pokaz naszego spektaklu odbędzie się trzydziestego grudnia w Białymstoku. Na miejsce premiery wybraliśmy restaurację „Elida”, która była niegdyś kultowym miejscem, ale została trochę zapomniana. Chcemy znów ją odkryć.
Wierzymy, że połączenie tekstu Wyrypajewa z miejscem, jakby wyciągniętym z poprzedniej epoki, może być intrygujące. Myślimy też o występach gościnnych w Polsce i nie wykluczamy wyjazdów zagranicznych. Chciałabym angażować się w inne autorskie projekty. Udział w takich niezależnych wydarzeniach stawia duże wymagania. Większa jest odpowiedzialność - trzeba zająć się także organizacją przedsięwzięcia, a nie tylko jego warstwą artystyczną, ale dzięki temu można mieć większy wpływ na to, co tak naprawdę chce się robić. Takie samodzielne działania hartują, zmuszają do większej mobilizacji, ćwiczą determinację i pomagają pielęgnować indywidualność. To niełatwe, ale pociągające zadanie. W związku z tym, że pod koniec roku odbędzie się pierwszy pokaz naszego spektaklu, nie zdążę nigdzie wyjechać. Sylwestra spędzę na Podlasiu - w Białymstoku lub okolicach. Z kim i w jakim miejscu, okaże się w ostatniej chwili.