Ludzie pewnie traktują pana czasem jak księdza.

– Ludziom często myli się rzeczywistość z serialem. Na szczęście coraz rzadziej. Niby wiedzą, że jestem tylko aktorem, ale wciąż jest wielu wątpiących (śmiech). Ludzie uważają, że przynajmniej musiałem być w seminarium. Niektórzy chcieli mi się nawet spowiadać. Ale środowisko duchowne przyjmuje mnie bardzo sympatycznie. Często pozwalają sobie nawet na żarty. Jeżdżąc z koncertami poetyckimi, które odbywają się w kościołach, spotykam się z księżmi. Witają mnie wtedy słowami: „O, ksiądz proboszcz, może wspólnie mszę odprawimy?” Żadnych negatywnych emocji.