Naturalistycznie brudne i brutalne Tokio

Tym razem Francuz prowadzi widza nie przez podziemny Paryż, ale Tokio. Niby daleko, a przestrzeń tak samo brudna, złowroga i obca. Bohaterowie trochę młodsi, niż ci z „Nieodwracalnego”le w sumie tacy sami: nieszczęśliwi z definicji, z brutalnego półświatka, z bagażem złych doświadczeń. To francuskie rodzeństwo: on diler, ona prostytutka. Uciekli do Japonii od złych wspomnień (rodzice zginęli w wypadku, gdy oboje byli mali). On ginie w porachunkach handlarzy narkotyków, ale jego duch, czujący odpowiedzialność za staczającą się siostrę, zostaje na ziemi by ją chronić. Brutalnością i wszechogarniającym brudem próbuje Noe przebić scenę morderstwa gaśnicą z „Nieodwracalnego”.