Czy mu wybaczy?

- Ale było blisko. A poza tym, moja siostra się zakochała - w głosie Janki wciąż słychać niechęć.

Zrezygnowany Chodakowski kręci tylko głową:

- Może i miałaś rację z tym debilem... Jak spotykam fajną dziewczynę, to zaczyna mi się we łbie roić, że jestem normalny, że dam radę, że tym razem tego nie schrzanię... I zawsze kończy się tak samo. Przynajmniej do tej pory tak było.

I po chwili spogląda z napięciem na kuzynkę:

- Janka, odpuść mi. Choćby ze względu na tych miłych staruszków, państwa Mostowiaków... Spotykamy się czasem u nich. I co, będziemy tak cały czas na noże?

Co na jego prośbę odpowie Janka?