Adam Pawlikowski
Adam Pawlikowski to jedna z najbarwniejszych postaci warszawskiej bohemy lat 50. i 60. Bon vivant, erudyta, wirtuoz okaryny, żołnierz AK, gawędziarz i popularny aktor, który nigdy nie przekroczył progu szkoły aktorskiej. Znał wszystkich, był uwielbiany przez publiczność, krytyków i środowisko. Wykreował wiele niezapomnianych ról, m.in. w „Popiele i diamencie” czy „Kanale”.
Pawlikowski kochał życie. Aktor był duszą towarzystwa, przyciągał do siebie ludzi - szczególnie kobiety, na które działał jak magnes. Wszystko skończyło się w 1968 roku, kiedy artysta zeznał w procesie przeciwko satyrykowi, Januszowi Szpotańskiemu. Oskarżony o współpracę z SB stał się obiektem środowiskowego ostracyzmu.
Pawlikowski ciężko to znosił. Ubytek na wadze, samotność, a w końcu depresja wpędzały go w coraz widoczniejszą chorobę. Duduś, zdradzający wszelkie objawy schizofrenii, wylądował nawet w szpitalu psychiatrycznym. W 1976 roku popełnił samobójstwo skacząc z siódmego piętra warszawskiego wieżowca.