''Krzyk'' kontra ''Scary Movie''
Motywem przewodnim wszystkich czterech odsłon „Strasznego filmu” jest polowanie na seryjnego mordercę. Piąta cześć najprawdopodobniej nie będzie się w tej kwestii wyróżniać.
Popularne kino grozy przełomu XX i XXI wieku pełne jest psychopatycznych morderców, którzy za cel obierają sobie amerykańskie środowisko licealistów. Pomysłodawcy parodii mieli więc w czym wybierać.
Początkowo najwięcej inspiracji czerpali z „Krzyku”. Sama postać głównego mordercy jest identyczna co w kultowej tetralogii Wesa Cravena, nie wspominając już o czołowej bohaterce – Cindy Campbell (Anna Faris). Jej imię fonetycznie nawiązuje do postaci Sidney Prescott, a nazwisko zostało zapożyczone od Neve Campbell, aktorki wcielającej się w tę postać.
Oprócz widocznych odwołań i zapożyczeń z pierwszych części „Krzyku”, „Straszne filmy” parodiują również sceny z takich przebojów, jak „Koszmar minionego lata”, „Osada”, „Znaki”, „Blair Witch Project”, „Matrix”, „Ring”, „Podejrzani” czy choćby „8. mila”.