Powiedział pan, że serial „Ranczo” pana odczarował.

– W pewien sposób tak. „Randkę w ciemno” prowadziłem 12 lat temu, ale do dziś jeszcze wychodzę z tej szuflady i do dziś spotykam się z ciekawą reakcją publiczności. Gdy ludzie przychodzą do teatru i widzą mnie na scenie, podchodzą potem do mnie i dziwią się. Mówią, „o rany, to pan jest takim aktorem, nie wiedzieliśmy. Myśleliśmy, że pan to tylko prowadzący teleturnieju”. Jednak, jak wiemy, teatr nie ma tylu odbiorców, co telewizja... Tymczasem serial „Ranczo”, w którym miałem przyjemność grać, okazał się prawdziwym sukcesem. To opowieść o takiej wsi, którą każdy z nas zna, o ludziach, których każdy z nas mógł kiedyś spotkać. W tym serialu jest trochę filozofii, trochę prawdy pokazanej w ciekawy sposób.