Magdalena Wójcik

Znana aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa, gwiazda sitcomów „Codzienna 2 m. 3” i „Kocham Klarę”. Subtelna uroda sprawiła, że w filmie bardzo często kreowała postaci ‘wielkich miłości’ głównych bohaterów.

Urodziła się 20 września 1969 roku w Warszawie. Jest absolwentką tamtejszej Szkoły Baletowej (1988) i PWST (1992). Tuż po ukończeniu stołecznej uczelni, została zaangażowana do Teatru Ateneum, w którego zespole pozostaje do dziś. Jej pierwsze, sceniczne role okraszone zostały nagrodami (laur na X Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi 1992, nagroda dla młodej aktorki za rolę Amelii w „Mazepie” Juliusza Słowackiego, w reżyserii Gustawa Holoubka, na XVII Ogólnopolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska” 1993).

Na dużym ekranie debiutowała jako szesnastolatka, w roli Zuzy w „Kronice wypadków miłosnych” Andrzeja Wajdy (1985). Takiej wagi debiut musiał pociągnąć za sobą szereg kolejnych propozycji. Jeszcze w tym samym roku zagrała w mini-serialu z cyklu „Oko proroka” Pawła Komorowskiego, a rok później wzięła udział w filmie dla młodzieży „Żuraw i czapla” Krystyny Krupskiej i pojawiła się w epizodzie w „Życiu wewnętrznym” Marka Koterskiego (1986).

Zanim została dyplomowaną aktorką, zdążyła wystąpić w sumie w kilkunastu produkcjach filmowych i telewizyjnych. Grała Hankę, miłość Franka Rakoczego w biograficznych „Kolorach kochania” Wandy Jakubowskiej (1988), służącą w ekranizacji „Ferdydurke” Jerzego Skolimowskiego (1991) i Agnieszkę w sensacyjnym filmie „V.I.P.” Juliusza Machulskiego (1991). Dała pamiętny epizod w „Rozmowach kontrolowanych” Sylwestra Chęcińskiego (1991) i wzięła udział w dwóch zagranicznych produkcjach („Pas de deux” 1990, „Beltenebros” 1991).

Rok 1992 to rola u boku Marka Bukowskiego w „Kawalerskim życiu na obczyźnie” Andrzeja Barańskiego, a 1994 – występ z Grzegorzem Damięckim w „Oczach niebieskich” Waldemara Szarka. W obu filmach po raz kolejny i nie ostatni kreowała postaci kobiet, będących obiektem westchnień głównych bohaterów.

Młodsi widzowie poznali ją bliżej dzięki roli pielęgniarki Izabelli Jabłuszko w serialu dla młodzieży „Żegnaj Rockefeller” (1992) oraz jego filmowej wersji „Goodbye Rockefeller” (1993). W tym samym roku związała się z serialem „Zespół adwokacki” Andrzeja Kotkowskiego, gdzie wcieliła się w postać pani mecenas Agaty Szymańskiej.

W 1995 roku wystąpiła z Arturem Żmijewskim w polsko-rosyjskiej produkcji kostiumowej „Za co?” w reżyserii Jerzego Kawalerowicza i zagrała Teklę Skarbek – główną bohaterkę serialu „Sukces...”. Pojawiła się w kilku odcinkach serialu „Dom” (1996-97) i wzięła udział w albańskiej produkcji „Porta Eva” (1999), jednak na kolejne, większe propozycje musiała poczekać kilka lat.

W 2000 roku związała się na cztery lata z telenowelą „Złotopolscy”, gdzie kreowała postać dziennikarki Anety Czystej – miłości Marka Złotopolskiego. Rok później pojawiła się w filmowej i serialowej wersji „Kameleona” Janusza Kijowskiego, zagrała gościnnie w serialu „Garderoba damska”, ponownie spotkała się z Juliuszem Machulskim na planie komedii „Pieniądze to nie wszystko”, zaś przede wszystkim otrzymała angaż do tytułowej, głównej roli w znanym sitcomie „Kocham Klarę” (2001).

W kolejnych latach związana była głównie z telewizyjnymi produkcjami: grała Doris w „Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście” (2004-2005), szefową Kamila w „M jak miłość” (2005-2006), dziennikarkę w „Miodowych latach” (2003-2004), zaś przede wszystkim – Lilkę Gawlik w znanym i lubianym serialu komediowym „Codzienna 2 m.3” z Wojciechem Malajkatem u boku (2005-2007).

W 2008 roku, również jako pierwszoplanowa gwiazda, związała się z serialem „Na kocią łapę”, na planie którego partnerował jej Paweł Deląg.

Ma na swoim koncie wiele ról teatralnych, stworzonych głównie na scenie macierzystego Teatru Ateneum w Warszawie, ale też w licznych spektaklach Teatru Telewizji oraz na scenie warszawskiego Teatru Syrena, z którym od lat współpracuje. Grała w spektaklach wyreżyserowanych m.in. przez: Gustawa Holoubka, Barbary Sass, Wojciecha Adamczyka, Feliksa Falka, Roberta Glińskiego, Michała Kwiecińskiego Laco Adamika, Jana Englerta i Izabellę Cywińską.