Lawson Nigella

Nigella Lucy Lawson urodziła się 6 stycznia 1960 roku. Jest angielską pisarką, dziennikarką.

Pochodzi ze znamienitej rodziny z tradycjami: jej ojciec to Nigel Lawson (teraz Baron Blaby) - Kanclerz Skarbu, matka Nigelli to Vanessa Salmon - jej rodzina była twórcami imperium żywnościowe (J. Lyons and Co.).

Rodzice Nigelli rozwiedli się w 1980 roku, ponownie wchodząc w związki małżeńskie z innymi partnerami (ojciec z działaczką Therese Maclear, matka z filozofem - A. J. Ayer). Matka Nigelli zmarła na raka wątroby w 1985 roku. Jej siostra zmarła na raka piersi 8 lat później, w 1993 roku.

Nigella skończyła Uniwersytet Oksfordzki, następnie zaczęła pracować jako krytyk jedzeniowy, by zająć się pracą redaktora w "The Sunday Times" (1986). Jednak swą pozycję w świecie dziennikarskim zbudowała jako tzw. "wolny strzelec", pisząc do różnych czasopism. W 1998 roku wydała książkę "Jak jeść", która rozeszła się w 300 000 egzemplarzy i stała się bestsellerem. Idąc za ciosem, w 2000 roku napisała książkę "Jak stać się domową boginią", która dała jej nagrodę British Book Award dla najlepszego pisarza roku.

Lawson poznała swojego przyszłego męża, Johna Diamonda w 1986 roku, kiedy oboje pisali dla gazety "The Sunday Times". W 1992 roku wzięli ślub w Wenecji, niedługo potem urodziła im się dwójka dzieci - córka Cosima Thomasina (ur. 1993) oraz syn Bruno Paul (ur.1996). Mąż Nigelli zmarł w 2001 roku, w wieku 47 lat, na raka gardła (diagnozę postawiono w 1997 roku). Diamond zmarł w momencie, gdy Nigella kręciła serię "Nigella gryzie".

We wrześniu 2003 roku Lawson ponownie wyszła za mąż, za kolekcjonera sztuki, Charlesa Saatchi. Prasa ostro krytykowała prezenterkę, gdy ta wprowadziła się do apartamentu Saatchi zaledwie 9 miesięcy po śmierci swojego pierwszego męża.

Kariera Nigelli rozbłysła w 2000 roku, kiedy zaczęła prowadzić swój własny program na kanale Channel 4 (seria była także nadawana na amerykańskich kanałach E! oraz Style Network), "Nigella gryzie" (w Polsce emitowany przez TVN Style, TVN). Program kręcony był w jej domu w Londynie. Okazało się, że styl Nigelli był odebrany lepiej przez Amerykanów niż przez jej rodaków w Wielkiej Brytanii. Lawson wydała książkę pod tym samym tytułem, która ponownie okazała się bestsellerem i dała jej kolejne nagrody. W 2005 roku popularność Nigelli spadła wraz z show nadawanym w ITV - program zdjęto ze względu na niską oglądalność. W 2006 roku Nigella zaczęła prowadzić "Nigella ucztuje"., które było emitowane w amerykańskiej telewizji (Food's Network). Po sukcesie w Ameryce, Nigella podpisała kontrakt opiewający na 2.5 mln funtów, który pozwalał na emisję jej autorskiego programu w innych krajach.

BBC 2 w 2006 roku podpisało kontrakt z Lawson na 3-odcinkowy cykl "Świąteczna Kuchnia Nigelli". Pierwsze dwa odcinki zanotowały drugą najlepszą oglądalność w ciągu tygodnia w BBC 2 (pierwszy odcinek oglądało 3.5 mln widzów). Nigella w jednym z odcinków wspomniała, że gęsi tłuszcz jest dla niej niezbędnym składnikiem potraw świątecznych, co przyczyniło się do gwałtownego wzrostu sprzedaży tego składnika w sklepach.

W 2007 roku Nigella zaczęła prowadzić kolejny cykl programów kulinarnych, tym razem "Nigella Ekspresowo". W programie pokazywała jak szybko i sprawnie przyrządzić skomplikowane potrawy bądź w ciągu godziny zorganizować wystawne przyjęcie. Show odniosło prawdziwy sukces jeśli chodzi o oglądalność (pierwszy odcinek odnotował 2.85 mln widzów).

W listopadzie 2003 roku Lawson ułożyła menu na lunch premiera Wielkiej Brytanii, Tony'ego Blaira oraz prezydenta Stanów Zjednoczonych, George'a Busha i Pierwszej Damy, Laury Bush. Okazało się, że Laura Bush jest fanką Nigelli i raz zarządziła na świąteczną kolację w Białym Domu zupę z przepisu Nigelli.

Piąta książka Nigelli, "Feast Food that Celebrates Life", która została wydana w 2004 roku zarobiła 3 miliony funtów. W tym samym roku Nigella zaczęła regularnie pojawiać się w amerykańskich programach, np. w "The Ellen Degeneres Show". Gazeta "The Daily Mail" skrytykowała Nigellę na swych stronach, gdy ta w jednym z odcinków pokazała się w komunikacji miejskiej. Okazało się, że specjalnie na ten cel wynajęto autobus z dodatkowymi bonusami. Jednak producenci programu odcięli się od krytyki, twierdząc, że właśnie takiego działania wymaga kręcenie telewizyjnego show. Amerykańska telewizja szybko wykupiła prawo do emisji kolejnej serii programów z Nigellą w roli głównej, za którą zresztą została nagrodzona Nagrodą Emmy. Książka wydana pod tym samym tytułem także odniosła ogromny sukces, stając się bestsellerem w wielu krajach na świecie. Szacuje się, że na całym świecie sprzedały się ponad 3 mln egzemplarzy.

Nigella Lawson, ze względu na ponętne kształty i pociągającą urodę prasa nazwała ją "królową jedzeniowego porno". Lawson wypracowała sobie charakterystyczny, relaksujący dla ucha sposób prezentowania przyrządzanych potraw, co wyróżnia ją z tłumu gotujących prezenterów. W 2005 roku Nigella zajęła się prowadzeniem programu w ITV, zatytułowanego po prostu "Nigella", do którego zapraszała gości. Pierwszy odcinek okazał się być klapą - miał jedyna 800 000 widzów. Wtedy też spadła na Lawson fala krytyki i negatywnych opinii. Gdy show straciło 40% widzów, władze stacji zdecydowały się na usunięcie go z ramówki.