- Odpowiada mu atmosfera teatru...

Tak, szczególnie spotkania z ludźmi i ta „niecodzienność”. Bo teatr jest przecież miejscem niezwykły. Zmieniają się i dekoracje i ludzie. Ten rodzaj magii sprawia, że mój syn dość chętnie przychodzi ze mną do teatru i na plan serialu. Rzadziej na plan filmu, bo tak się złożyło, że filmy, w których grałam, rzadko opowiadały o świecie w sposób odpowiedni dla kilkulatka. Choć Hubert potrafi oddzielić rzeczywistość od fikcji, to jednak, bardzo przeżywa sceny, w których się denerwuję, złoszczę lub płaczę.