Trwa ładowanie...
dptnhj8

Constantine Susannah

Najnowsze informacje
Oceń jako pierwszy:

Susannah Constantine urodziła się 3 czerwca 1962 roku. Dorastała w szanowanej, bogatej rodzinie z tradycjami. Od 7 roku życia rodzice regularnie zabierali ją na polowania, które organizowali w swojej ogromnej posiadłości w Leicestershire.

Miała bliską więź z ojcem, Josephem Constantine, który był cenionym przedsiębiorcą. Constantine jest zdania, że wyczucie stylu, którym może się dziś pochwalić zawdzięcza przede wszystkim swojemu ojcu. Joseph Constantine zmarł nagle, co było wielkim ciosem dla córki.

Susannah kształciła się w prestiżowych prywatnych szkołach: Queen's Gate School (gdzie czesne wynosiło 20 000 funtów rocznie), St Mary's School, Oxfordshire (prowadzone przez zakonnice). Dziś wspomina, że wysłanie jej do szkoły z internatem w wieku 11 lat nie było dobrą decyzją, gdyż czuła się osamotniona. Wspomnienia z lat szkolnych są dla niej tak niemiłe, że nie skorzystała z zaproszenia szkoły na spotkanie z uczniami. Wysłała list zwrotny z obelgami, za który dostała zakaz wkraczania na teren szkoły.

Constantine studiowała m.in. rzeźbiarstwo w Brukseli. Przez pierwsze trzy lata aktywności zawodowej pracowała jako nauczycielka, a następnie jako sprzedawczyni w Haroddsie. Pierwsze kroki w modzie stawiała pracując dla Giorgio Armaniego w Ameryce. Po powrocie do Londynu miała nadzieję kontynuować współpracę z projektantem, jednak znalazła zajęcie m.in. u Richarda Jamesa, Patricka Coxa, Alistaira Blaira i Johna Galliano.

W latach 80-tych Susannah stała się bohaterką plotkarskich kolumn ze względu na 8-letni związek z Davidem, synem księżniczki Małgorzaty. Constantine jest znana ze swoich romansów, m.in. z pakistańską gwiazdą krykieta, Imranem Khanem. Obecnie jest żoną duńskiego biznesmena, Stena Bertelsena, z którym ma trójkę dzieci (Joe, Esme, CeCe). Wszystkie dzieci Susannah mają gejów za ojców chrzestnych, z którymi zresztą ona sama sympatyzuje.

Constantine wspomina, że po urodzeniu pierwszego dziecka zmagała się z depresją poporodową i atakami lękowymi.

W 1994 roku po raz pierwszy spotkała Trinny Woodall na wystawnym obiedzie, jednak panie nie przypadły sobie do gustu, mając o sobie nawzajem niezbyt pochlebne zdanie. Mimo początkowej antypatii los złączył je ponownie - zaczęły wspólnie redagować cotygodniowy life-stylowy dodatek do "The Daily Telegraph' (współpraca trwała 7 lat). W tym samym czasie założyły sklep internetowy Ready2shop.com, który jednak okazał się totalnym niewypałem i szybko zbankrutował (inwestorzy stracili na interesie 10 mln funtów).

Porażka odcisnęła silne piętno na stosunkach między Constantine i Woodall - omal nie zakończyły swojej znajomości.

Trinny Woodall i Susannah pierwsze kroki w telewizji stawiały w Granada Sky Broadcasting, prowadząc show o kupowaniu modnych rzeczy, "Ready to wear". Program miał bardzo niski budżet w związku z czym panie same musiały inwestować w rekwizyty i scenografię. Program odniósł sukces. Trinny i Susannah wydały swoją pierwszą książkę, pod tym samym tytułem co program, która jednak okazała się totalną klapą. Niedługi czas później pojawiły się w programie Richard&Judy. Właśnie wtedy zwróciły na siebie uwagę Jane Root, pracującej dla BBC Two, która zaprosiła je do współpracy.

W 2001 roku zaczęły prowadzić program w Polsce znany jako "Jak się nie ubierać" ("What not to wear"), nad któ®ym pracowały do 2005 roku. Panie zaprezentowały w programie swoją rozległą wiedzę na temat mody i sposobu dobierania odpowiednich ubrań do danej sylwetki. Od tej pory duet Woodall-Constantine wypracował sobie wartą fortunę markę Trinny i Susannah. Trinny i Susannah nie tylko wytykały błędy kobiet, które zgłaszały się do programu. Nie oszczędzały też samych siebie, czym zyskały sobie dużą sympatię. Trinny zasłynęła jako "ta bez cycków". Trinny Woodall była także tą ostrzejszą prowadzącą - bez ogródek wystrzelała brutalną prawdę na temat niedostatków urody uczestniczek.

W 2002 roku Trinny i Susannah zdobyły Royal Television Society Award za swój program w kategorii najlepsze prezenterki. Dwa lata z rzędu (2002, 2003) ich program był nominowany do prestiżowej nagrody BAFTA. Trinny i Susannah posanowiły przeprowadzić eksperyment i zapraszać do swojego programu osoby znane ze szklanego ekranu. Do jednego z odcinków zaprosiły uwielbianego przez Brytyjczyków dziennikarza motoryzacyjnego, Jeremy'ego Clarksona.
Clarkson, po spotkaniu z guru mody stwierdził, że "wolałby zjeść swoje włosy niż wybrać się ponownie na zakupy z tą dwójką". Sukces programu w BBC Two zachęcił władze stacji do przeniesienia go na antenę bardziej prestiżowego BBC One (2004). Prawo do emisji "Jak się nie ubierać" wykupiły stacje telewizyjne w Ameryce, Hiszpanii i Portugalii.

W Stanach Zjedonoczonych "Jak się nie ubierać" było emitowane w BBC America. Program odniósł za Oceanem niewiarygodny sukces. Oprah Winfrey zaprosiła Trinny Woodall i Susannah Constantine do swojego autorskiego show, gdzie występowały jako specjalistki mody. Dawały wskazówki na temat tego jak poprawić swój własny wizerunek. 2006 roku Trinny i Susannah wystąpiły w "The Today Show" w telewizji NBC, by w 2007 roku pojawić się w bijącym rekordy popularności programie śniadaniowym Good Morning America. Twórcy programu zaprosili je także, by zajęły się relacją z czerwonego dywanu na osiemdziesiątej gali rozdania Oscarów.

Po sukcesie "Jak się nie ubierać" w BBC Trinny i Susannah postanowiły się przenieść do stacji ITV, gdzie podpisały kontrakt na 1.2 miliona funtów. Ich role w programie "Jak się nie ubierać" przejęły modelka Lisa Butcher oraz wokalistka Mica Paris. W 2006 roku Trinny i Susannah zajęły się prowadzeniem programu "Trinny i Susannah rozbierają".

Pierwsze dwa sezony dawały rady parom małżeńskim, które przeżywały kryzys w związku. Program wzbudził wiele kontrowersji - specjaliści zarzucali prezenterkom, że nie mają kompetencji, by radzić ludziom, którzy przechodzą przez trudny okres w życiu. Jednak Woodall i Susannah nie zraziły się falą krytyki i posunęły się dalej w swoich działaniach. Trzecia seria ich programu została zatytułowana "Trinny i Susannah Rozbierają Wielką Brytanię" (Trinny & Susannah Undress The Nation). Program, zwyczajowo już okazał się sukcesem i żyłą złota dla stacji telewizyjnej.

Trinny Woodall i Constantine stwierdziły ostatnio, że w swojej karierze ubrały już ok. 5000 kobiet. To dało im siłę, by stworzyć podręcznik figur kobiecych.

W 2003 roku Woodall i Susannah zostały twarzami Nescafe.

Pierwsza ważna książka z cyklu "Jak się nie ubierać" ukazała się w 2002 roku. Woodall i Constantine zostały za nią nagrodzone British Book Award. Wpływy z książki daleko przewyższyły np. wpływy z publikacji Nigelli Lawson. Książka zarobiła prawie 9 milionów funtów, co zaowocowało lukratywnym kontraktem na kolejne wydania.

W 2006 roku duet wydał na świat "Magiczne majtki Trinny i Susannah" - nylonowe majtki, które wyszczuplały pośladki, brzuch i uda. Ten krok otworzył kolejne drzwi: w 2007 roku Trinny i Susannah wydały własną kolekcję ubrań dla Litllewoods Direct.

W 2007 roku wydały książkę "Biblia kobiecych kształtów", gdzie przedstawiły 12 najbardziej typowych typów figury. Książka miała pomóc kobietom zidentyfikować jaki typ figury reprezentują, a następnie dobrać odpowiednie ubrania.

Obecnie Susannah Constantine prowadzi wraz z Trinny Woodall " Trinny i Susannah ubierają Polskę". Program można oglądać na antenie TVN Style.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
dptnhj8
dptnhj8
dptnhj8
dptnhj8

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj